Bez względu na to, jak przekonujące są większość filmów dokumentalnych, zdecydowana większość z nich pojawia się i odchodzi bez większych fanfar. Jednak kiedy ukazała się „The New York Times Presents: Framing Britney Spears” z 2021 r., ożywiło to ludzi wokół idei, że piosenkarka musi zostać uwolniona. Chociaż wiele osób nie wie, że Spears i Paris Hilton to „przyjaciele”, mają ze sobą wiele wspólnego. W końcu obaj byli bardzo surowo traktowani przez prasę i podobnie jak Spears, Hilton wystąpiła w filmie dokumentalnym, który zmienił sposób postrzegania jej przez widzów.
Przez cały czas Paris Hilton w oczach opinii publicznej większość ludzi postrzegała osobę z towarzystwa jako zasadniczo niepoważną młodą kobietę, która bawiła się z życiem. W rzeczywistości jednak w tym samym czasie ludzie myśleli o Hilton w ten sposób, była zajęta budowaniem imperium biznesowego. Oprócz zostania liderem biznesu, Hilton pracuje również nad ulepszaniem świata w sposób, który czyni ją godniejszą podziwu niż większość aktorów grających bohaterów na dużym ekranie.
Paryż ujawnia wszystko
Gdy niektórzy fani Paris Hilton włączyli się, by obejrzeć oryginalny film dokumentalny na YouTube „This Is Paris”, spodziewali się, że obejrzą zabawny film o ich ulubionej imprezowiczce. Jednak po wyrzuceniu końcowych napisów prawdopodobnie już nigdy nie zobaczą Hiltona w ten sam sposób.
Podczas pokazu This Is Paris widzowie dowiadują się, że Hilton jest bardziej pomysłowy i inteligentny, niż większość ludzi kiedykolwiek wiedziała. Oprócz tego widzowie mogli również zobaczyć, jak silna jest Hilton, ponieważ gwiazda zdecydowała się ujawnić coś, co ukrywała przez wiele lat, była ofiarą nawyku m altretowania w młodości.
W przededniu wydania This Is Paris Hilton rozmawiała z People o utrzymywaniu jej tajemnicy przez lata i znalezieniu odwagi, by upublicznić swoją historię.– Tak długo ukrywałem swoją prawdę. Ale jestem dumna z silnej kobiety, którą się stałem. Ludzie mogą zakładać, że wszystko w moim życiu przyszło mi łatwo, ale chcę pokazać światu, kim naprawdę jestem.”
Jeśli chodzi o to, co stało się z Paris Hilton, została wysłana do Provo Canyon School, którą Wikipedia opisuje jako „psychiatryczne centrum leczenia młodzieży”. Powodem, dla którego wysłano tam Hiltona, jest to, że jako nastolatka zwykle wymykała się z domu, aby móc chodzić do klubów i na imprezy, a próby ukarania jej przez rodziców nie powstrzymały jej. Po wysłaniu Hilton do kilku szkół z internatem rodzice Paris nadal uważali, że jej zachowanie wymaga poprawy, więc została zapisana do Provo Canyon School.
Podczas rozmowy z People we wspomnianym wywiadzie, Paris Hilton ujawniła koszmar, przez który przeszła jako nastolatka uczęszczając do Provo Canyon School. „Wiedziałem, że będzie gorzej niż gdziekolwiek indziej. „Miała to być szkoła, ale (klasy) wcale się nie skupiały. Od chwili, gdy się obudziłam, aż do pójścia spać, cały dzień krzyczał mi w twarz, wrzeszczał na mnie, ciągłe tortury. Personel powiedziałby straszne rzeczy. Ciągle sprawiali, że czułem się źle ze sobą i zastraszali mnie. Myślę, że ich celem było złamanie nas. I byli fizycznie znęcający się, bijąc nas i dusząc. Chcieli zaszczepić strach w dzieciach, abyśmy byli zbyt przestraszeni, by ich nie słuchać”.
Jeśli to wszystko nie brzmi wystarczająco źle, Paris Hilton mówiła o swojej niezdolności do zaufania innym dzieciom w Provo Canyon School. W końcu Hilton opowiedziała jednemu ze swoich rówieśników o swoich planach ucieczki. Niestety, osoba ta zdecydowała się opowiedzieć o Paryżu, co spowodowało, że Hilton został umieszczony w izolatce „czasami 20 godzin dziennie”.
Zostać bohaterem
Podczas wspomnianego wcześniej wywiadu z ludźmi, Paris Hilton mówiła o tym, jak bardzo dotknęły ją przemoc, której doświadczyła. „Miałem ataki paniki i płakałem każdego dnia. Byłem tak nieszczęśliwy. Czułem się jak więzień i nienawidziłem życia”. Co więcej, dała jasno do zrozumienia, że kiedy opuściła szkołę, chciała zostawić to, co przydarzyło jej się w przeszłości. „Byłem tak wdzięczny, że się stamtąd wydostałem, że nawet nie chciałem o tym wspominać. To było po prostu coś, czego się wstydziłem i nie chciałem o tym mówić.”
Po tym, jak Paris Hilton znalazła wewnętrzną siłę, by opowiedzieć światu o traumie, której doznała jako dziecko, nie oznaczało to, że rozmowa o jej wykorzystywaniu stała się łatwiejsza. W końcu, mimo że to wspaniale, że wiele osób przesłało swoją miłość i wspierało drogę Hilton, ponowne przeżycie jej nadużyć nadal byłoby dla niej bardzo traumatyczne. Mimo to Hilton zabrał się do pracy, próbując ratować innych młodych ludzi przed podobnymi nadużyciami.
Na początku 2021 r. Paris Hilton zeznawała przed przesłuchaniem komisji senackiej stanu Utah na rzecz proponowanego prawa, które regulowałoby ośrodki opieki dla młodzieży. Gdyby prawo zostało uchwalone, ludzie prowadzący te obiekty również byliby zmuszeni do dokumentowania za każdym razem, gdy używali ograniczeń. Jak powiedział wtedy Hilton, „mówienie o czymś tak osobistym było i nadal jest przerażające”. Mając to na uwadze, działania Hilton są tym bardziej heroiczne, że po jej zeznaniach środek przeszedł jednogłośnie. Chociaż żadne prawo nie będzie w stanie całkowicie wyeliminować nadużyć, wysiłki Hiltona sprawiły, że zagrożone dzieci otrzymały nową warstwę obrony. Ten fakt jest o wiele ważniejszy niż jakikolwiek inny sposób, w jaki Hilton wpłynął na świat.
