W Avengers: Infinity War i Endgame jest tyle wspaniałości, które warto ponownie odwiedzić. W rzeczywistości Marvel Cinematic Universe jest wypełniony niezapomnianymi chwilami, występami i postaciami. Dla wielu główną atrakcją jest wielka zła pierwszych trzech faz MCU. Ale Thanos jest także źródłem wielu największych dziur i niespójności w serii.
Większość problemów, które fani mają z Thanosem, ma związek z jego wielkim celem. Pytania takie jak: co by się właściwie stało, gdyby Thanos zniszczył połowę wszechświata? Albo dlaczego po prostu nie stworzył więcej zasobów? Ale to tylko część znacznie większego problemu, na który niektórzy fani ostatnio zwrócili uwagę…
Każdy zagorzały fan wie, że Thanos miał inną opcję
Najpopularniejszym problemem z Thanosem jest rzekoma wada jego wielkiego planu. W całej historii MCU Thanos wierzył, że wszechświat stał się przeludniony, a zatem zasoby stały się ograniczone, a zatem ludzie cierpieli i umierali na niezgłębionym poziomie. Jego rozwiązanie… użyj sześciu Kamieni Nieskończoności (potężnych klejnotów tworzących wszechświat), aby zgładzić połowę populacji wszechświata. Gdyby mógł to zrobić, dlaczego nie wykorzystać kamieni do stworzenia nieograniczonej ilości zasobów? Z pewnością mógł to zrobić jakoś.
Niektórzy fani argumentują to z jakiegoś powodu, ale sugerują, że Thanos mógł pstryknąć palcami i wysłać połowę populacji do innego wymiaru, zamiast ich zabijać. Krótko mówiąc, zawsze istnieje jakaś alternatywa dla bycia morderczym potworem. Coś, co Thanos mógł zrobić, aby odeprzeć groźbę przeludnienia. Ale nic z tego naprawdę nie ma znaczenia…
To dlatego, że największym problemem z Thanosem nie jest to, jak mógł rozwiązać problem, ale jego postrzeganie samego problemu.
Cały problem Thanosa z przeludnieniem nie jest wspierany przez fakty
Podczas gdy w Internecie jest tyle rozmów o tym, jak Thanos mógł po prostu użyć Kamieni Nieskończoności, aby stworzyć więcej zasobów zamiast niszczenia połowy populacji wszechświata, aby je utrzymać, mniej jest dialogów na temat tego, czy ten pomysł rzeczywiście działa. Według wielu czołowych ekonomistów i podsumowanych w znakomitym eseju wideo Fundacji Edukacji Ekonomicznej, istnieją dowody sugerujące, że plan Thanosa nie zadziałałby, gdyby mu się udało.
Naprawdę warto o tym wspomnieć, ponieważ wydaje się, że w Internecie rośnie przekonanie, że Thanos, choć szaleniec, miał rację. Musiałbyś być absolutnym potworem, aby stanąć za ludobójczym elementem planu Thanosa, ale wielu uważa, że przeludnienie jest wiodącym czynnikiem zmniejszania się zasobów. W świecie akademickim toczy się wiele dyskusji na ten temat. Tak bardzo, że wiele czołowych umysłów minionych pokoleń teoretyzowało na ten temat.
W 1798 roku angielski ekonomista Thomas Robert Matthus napisał i opublikował „Esej o zasadzie populacji”. W swoim artykule przedstawił bardzo podobną przepowiednię do Thanosa, że przeludnienie zniszczy zasoby i skończy się masowym cierpieniem i śmiercią. Twierdził, że siła przeludnienia przeważa nad zdolnością Ziemi do wytwarzania zasobów zarówno do podtrzymywania życia, jak i do podtrzymywania się. Jedyny sposób walki z tym polegał na tym, że duża część populacji doświadczała „przedwczesnej śmierci”.
Dodatkowo Thomas Robert Matthus argumentował, że do roku 2100 świat przybędzie 1 miliard ludzi i będziemy świadkami całkowitej katastrofy. Oczywiście się mylił. Czołowi ekonomiści uznali jego teorie za wysoce kontrowersyjne z tego powodu, ale także dlatego, że nie przewidział rewolucji przemysłowej.
Do tego momentu Matthus (podobnie jak Thanos i ci, którzy wierzą, że miał rację) nie wziął pod uwagę faktu, że ludzka odporność, ewolucja i pomysłowość, które rozwijają się w obliczu przeciwności losu, mogą tworzyć czynniki, które zmieniają kurs naszej przyszłości. Krótko mówiąc, im więcej wykształconych ludzi, tym więcej umysłów, aby zmaksymalizować rozwiązania danego problemu. A im mniej będą im przeszkadzać zarówno w innowacjach, jak i kształceniu, tym w lepszej sytuacji będą oni, ich sąsiedzi i sama planeta. Obejmuje to odkrywanie nowych zasobów naturalnych, wykorzystanie mocy czystszych alternatyw i tworzenie zupełnie nowych.
Pomimo oczywistej ilości cierpienia na całym świecie, dane dowodzą, że globalne wskaźniki ubóstwa stale spadają odkąd Matthus żył. I stało się to jednocześnie z ciągłym wzrostem światowej populacji, choć nie tak wysokim, jak przewidywał Matthus. Ponadto, według Our World Data, dobrobyt wzrósł, produkcja żywności wzrosła, wskaźniki edukacji i wskaźniki IQ wzrosły, a wskaźnik głodu na świecie spadł, podczas gdy wskaźniki otyłości gwałtownie wzrosły.
Co się stanie, gdy przeludnienie stanie się problemem?
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych obecne tempo wzrostu populacji faktycznie spada. Na przestrzeni dziejów nastąpił szereg wyżów demograficznych, głównie wtedy, gdy kraj przechodzi ze stanu trzeciego do pierwszego świata. Ale w końcu wszystko się ustabilizuje. Według ONZ świat wyrówna się do poziomu około 12 miliardów ludzi, ponieważ sytuacja na całym świecie będzie się poprawiać. To dużo ludzi. Ale nie na tyle, by uzasadnić rodzaj apokaliptycznego zmartwienia, o które martwił się Thanos. Zamiast tego, być może Thanos mógł skupić się na czymś, jak zanieczyszczamy nasze powietrze lub niszczymy nasze oceany, ponieważ jest to coś, co może nas wykorzenić szybciej niż przeludnienie.
Jednak niektórzy fani Marvela nadal wierzą, że Thanos miał rację w filmach MCU, ignorując możliwość zastanowienia się nad jego stanowiskiem w najdrobniejszych szczegółach… i… no wiesz… z faktami.
Nie oznacza to jednak, że nie można sympatyzować z Thanosem. W rzeczywistości wielu fanów Marvela twierdziłoby, że możesz i to doprowadziło go do tego, że stał się przekonującym złoczyńcą, szczególnie w Avengers: Infinity War. Nie tylko kręcił palcami i planował, jak być tak złym, jak to tylko możliwe, aby być godnym przeciwnikiem dla Najpotężniejszych Bohaterów Ziemi. Jako postać Thanos został skonstruowany tak, aby był bohaterem jego własnej podróży. Kogoś, kto widział coś złego na świecie i desperacko chciał to naprawić. Ale w tym pościgu stał się żądnym władzy ludobójczym maniakiem. Co gorsza, takiego, którego cała ideologia była głęboko wadliwa.
