W ciągu dekady lata 90. przyniosły nam ten kolor i styl, jak żadne inne. To dekada, w której Michael Jackson osiągnął szczyt, Seinfeld był tym jednym programem, o którym wszyscy mówili, internet dopiero się rozwijał, hi-top blaknięcie jak w The Fresh Prince of Bel-Air był najgorętszym kawałkiem na świecie, a lista jest długa ciągle. Lata 90. to pod każdym względem nostalgiczna dekada, nawet dla osób, które w tamtych czasach nie dorastały.
Jednak za tymi wszystkimi błyskotkami stoją również ludzie, którzy przynoszą nam hymny dekady, ale teraz są stosunkowo niespotykane: „cuda jednego uderzenia”. Nie jest łatwo przetrwać w szybkim tempie przemysłu muzycznego. To coś więcej niż tylko ładny czy anielski głos: trzeba nadać muzyce pewną osobowość i zdobyć publiczność, na co niestety ci ludzie po prostu nie mogli wykorzystać. Podsumowując, oto niektóre z największych cudów lat 90. i ich obecnego życia.
6 Aqua
W latach 90. europejskie zespoły zaznaczyły swoje znaki na rynku amerykańskim, w tym pochodząca z Kopenhagi grupa Aqua. Zyskali międzynarodową sławę dzięki niezbyt niewinnemu hitowi „Barbie Girl”, który stał się jednym z najlepiej sprzedających się singli wszechczasów w Wielkiej Brytanii. Duński zespół Europop wydał swój ostatni album, Megalomania, w 2011 roku i nie udało im się odtworzyć magii, jaką kiedyś mieli z singlem. Jednak w zeszłym roku Aqua wydała swoją interpretację „I Am What I Am” z Broadwayu jako ich powracający singiel.
5 Dom Bólu
Nikt nie pomyślałby, że rap i rock dobrze połączą się w latach 90., chyba że jesteście Beastie Boys, ale House of Pain to coś innego. Był to kanał twórczy rapera Everlasta, zanim rozpoczął karierę solową. Ich piosenka "Jump Around" jest klasyką klubową w wielu krajach, ale niestety grupa rozpadła się w 1996 roku. Chłopcy zrobili kilka zjazdów w ostatnich dziesięcioleciach, w tym jako supergrupa La Coka Nostra w 2000 roku. Everlast wciąż tworzy muzykę, wydając w 2017 roku swój siódmy album Whitey Ford's House of Pain. Danny Boy i DJ Lethal produkowali również dla innych artystów.
4 Werwa
Kolejny europejski akt lat 90., "Bitter Sweet Symphony" The Verve zdominował fale radiowe w dawnych czasach. Była to doskonale przeplatająca się piosenka od początku do końca, okrzyknięta jedną z piosenek, która zdefiniowała erę Britpop i zdobywając nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepsza piosenka rockowa.
Więc, co się z nimi stało? Cóż, droga do sławy The Verve nie była w żaden sposób gładka i zerwali nie raz, ale trzy razy. Gorzki, bez słodyczy. Frontman Richard Ashcroft stał się odnoszącym sukcesy artystą solowym z trzema najlepszymi albumami w Wielkiej Brytanii. Peter Salisbury gra na perkusji w brytyjskim zespole The Charlatans, zastępując ich zwykłego Jona Brookesa, który zmarł w 2013 roku. Nick McCabe wykłada technologię muzyczną na kampusie Stoke Uniwersytetu Staffs. Simon Jones współpracował z innymi artystami, w tym ze szkockim zespołem boletes.
3 Chumbawamba
Punkrockowy zespół Chumbawamba wstrząsnął światem w latach 90., szczególnie ze względu na swoje postawy i komentarze społeczne dotyczące poważnych tematów, takich jak pacyfizm, walka klasy robotniczej i prawa gejów. Ich najbardziej udany hit, „Tubthumping”, znalazł się na szczycie listy przebojów w ich rodzinnym kraju, Wielkiej Brytanii, zanim trafił na szóste miejsce na US Billboard Hot 100. Podpisali kontrakt z EMI, ku niezadowoleniu swoich fanów, w celu wydania albumu Tubthumper. Ale już? Chumbawamba rozpadł się na dobre po 30 latach spędzonych razem latem 2012 roku.
2 Sir-Mix-A-Lot
Pasjonuje się hip-hopem i rapem od najmłodszych lat, raper Sir Mix-A-Lot wydał swój debiutancki album Swass w 1988 roku. Lata zajęło mu osiągnięcie platyny, ale jego największy hit „Baby Got Back” pochodzi z jego trzeciego albumu Mack Daddy z 1992 roku. Oprócz tego, że znalazł się na szczycie listy Hot 100 i otrzymał certyfikat podwójnej platyny, „Baby Got Back” przyniósł mu nagrodę Grammy za najlepszy solowy występ rapowy.
Ostatni album rapera, Daddy's Home, został wydany w 2003 roku, a teraz bardziej koncentruje się na swojej karierze aktorskiej i hostingowej. „Byłem na miejscu numer 1, kiedy zdałem sobie sprawę, że nie ma zer i nie ma liczb ujemnych. Że jedyną drogą, aby przejść, jest spadek” – powiedział podczas wywiadu. „Zdaję sobie sprawę, że chodzi o fanów. Bez fanów nie byłoby mnie tutaj. Ten moment zmienił całe moje postrzeganie mojej kariery.”
1 Haddaway
Haddaway podpisał kontrakt z niemiecką wytwórnią Coconut Records i tak zaczęła się jego historia sukcesu z dnia na dzień. Rok później jego debiutancki singiel „What Is Love” szybko rozprzestrzenił się po Europie i stał się jednym z najgorętszych singli 1993 roku. Na rynku amerykańskim jego piosenka magnum opus osiągnęła 11 miejsce na liście Hot 100. Teraz próbuje zaaranżować swój powrót, wydając kilka singli do swojego nadchodzącego albumu Day After Day.
