Harry Potter zrodził siedem książek, osiem filmów bezpośrednich, franczyzę filmów spin-off, sztukę sceniczną, okropną nowelizację wspomnianej wcześniej sztuki scenicznej, niezliczoną liczbę fanartów, ponad 20 adaptacji gier wideo i studio wycieczka po Londynie. Wystarczy powiedzieć, że opowieść J. K. Rowling o czarodziejach, mugolach i Ronie Weasleyu wywarła wrażenie na widzach. Można by opisać Harry'ego Pottera jako magicznego. A to wyczerpuje nasz dzienny limit kalamburów.
Czas porozmawiać o tych czarodziejach, którzy nie mogą uderzyć Expelliarmusem w drzwi stodoły!
Czarodziejstwo nie jest tak naprawdę zawodem i sprowadza się do znacznie więcej niż tylko pojedynczej umiejętności. Podczas gdy ktoś może być ekspertem w jeździe na miotle lub czarnej magii, inna osoba może znaleźć swoje powołanie w ziołolecznictwie lub magii leczniczej. Wizardy sprowadza się do talentu, zaangażowania i wychowania. Chociaż bardzo niewiele osób zbliżyło się do dopasowania pokroju Albusa Dumbledore'a, większość przedstawionych postaci jest przynajmniej umiarkowanie kompetentna w posługiwaniu się różdżką. Biorąc to pod uwagę, niektórzy mogliby skorzystać z kursu przypominającego w Hogwarcie. Obsada Harry'ego Pottera liczy setki; w związku z tym istnieje spora rozbieżność w sile oddzielającej najbardziej od najmniej uzdolnionych. Mając wystarczająco dużo czasu i wysiłku, ten ostatni może być w stanie wypełnić lukę. Nie zajmujemy się jednak hipotetycznymi!
Te postacie czerpią magię z rzucania zaklęć. Oto 25 śmiesznie złych czarodziejów, o których fani Harry'ego Pottera zupełnie zapomnieli!
25 Mafalda Hopkirk
Jak to często bywa w przypadku drugorzędnych postaci, zazwyczaj są one definiowane przez jeden moment w ich życiu. Madam Mafalda Hopkirk jest prawdopodobnie kimś więcej niż wychwalaną strażniczką, którą tymczasowo podszywała Hermoine; jednak to jest jej jedyny decydujący wkład. Zatrudniona przez departament Niewłaściwego Użycia Magii Ministerstwa Magii, Hopkirk spędzała całe dnie na wysyłaniu listów do czarodziejów przyłapanych na używaniu zaklęć bez zezwolenia. Nic dziwnego, że coraz bardziej zaprzyjaźnia się z Harrym i jego przyjaciółmi.
Być może Hopkirk jest niewiarygodnie utalentowaną czarodziejką, której odmówiono szansy zademonstrowania swojej wartości całemu światu. Albo jest po prostu poniżej średniej wydajnością, ma wygodną pracę i ma powiązania z niektórymi raczej niesmacznymi postaciami.
24 Gilderoy Lockhart
Jeśli nie możesz chodzić na spacer, nie rozmawiaj! Dawno, dawno temu Gilderoy Lockhart był uznawany za niezwykle utalentowanego czarodzieja z wieloletnim doświadczeniem za pasem. Po opublikowaniu serii popularnych książek o jego osobistych starciach z mrocznymi stworzeniami, Lockhart stał się pomniejszą osobistością, a nawet zdobył miejsce w personelu Hogwartu jako nowy profesor obrony przed czarną magią. Więc dlaczego on tu jest?
Cóż, Lockhart nigdy nie dokonał żadnego z tych imponujących wyczynów. Oszusta wykorzystał Zaklęcia Pamięci, aby wymazać doświadczenia z umysłów tych, którzy rzeczywiście spotkali mroczne stworzenia. To wszystko było grą!
23 Stanley Shunpike
Poza meczami quidditcha i bitwami o uratowanie planety przed wpadnięciem w ręce Lorda Voldemorta, świat czarodziejów nie różni się aż tak bardzo od jego mugolskiego odpowiednika. Ludzie nadal chodzą do pracy, aby płacić rachunki. Gdyby taki wszechświat stał się rzeczywistością, wielu z nas prawdopodobnie kontynuowałoby karierę bliższą karierze Stanleya Shunpike'a niż Harry'ego Pottera.
Niewiele wiadomo o pochodzeniu Stana i zdolnościach czarodziejów. Jedyną pewną rzeczą jest to, że kończy jako dyrygent Autobusu Rycerskiego. Co ważniejsze, Stan wykazał, że nie jest najostrzejszym narzędziem w szopie, a jego miłość do plotek nieumyślnie doprowadziła do krótkiego pobytu w Azkabanie.
22 Argus Filch
Argus Filch ma uzasadnioną wymówkę, by nie radzić sobie w dziale czarodziejów: opiekunem Hogwartu jest charłak. Pomimo tego, że urodził się co najmniej z jednym rodzicem obdarzonym magią, sam Filch nie jest czarodziejem. Zasadniczo zrzędliwy dozorca to mugol, który akurat zna się na magii. Taki niefortunny obrót wydarzeń może sprawić, że ktoś będzie urażony tymi – nawet dziećmi – obdarzonymi mocą wykrzykiwania specjalnych zwrotów i wywoływania wystrzeliwania światła z ich różdżek.
Chociaż opiekun prawdopodobnie nie wygra żadnych konkursów osobowości, Filch pozostaje w pobliżu, aby pomóc uczniom podczas bitwy o Hogwart. To wymagało odwagi.
21 Arabella Figg
Chociaż armia Albusa Dumbledoresa byłaby zdecydowanie mile widziana, Zakon Feniksa nie ma luksusu wybierania swoich członków. Obecność Lorda Voldemorta wymagała przydzielenia Harry'emu Potterowi ochronnego szczegółu przez cały czas. Udając sąsiadkę rodziny Dursleyów, Arabella Figg służyła jako ochrona wybrańca w jego wczesnych latach.
Figg istnieje już od dłuższego czasu, ale jej główny wkład skupia się na opiece nad Harrym. Znany z posiadania wielu kotów i bycia absolutnym nudziarzem, Figg ześlizgnął się na dalszy plan, a nikt nie był mądrzejszy. Idealny szpieg!
20 Drzewo genealogiczne Crabbe & Goyle
Wprowadzeni jako lokaje Draco Malfoya, zanim ostatecznie uzurpują sobie swojego byłego przywódcę, Crabbe i Goyle posiadają tyle samo głębi, co przeciętny tyran z liceum z lat 80. Brakuje tylko cefal i szafki dla Rona lub Harry'ego. Dialog pary w dużej mierze obraca się wokół pomruków, tanich gróźb i okazjonalnych potwierdzania ich głupoty. Teraz, z całą uczciwością, Crabbe i Goyle okazali się całkiem zdolni do posługiwania się czarną magią i potrafią poradzić sobie z zaklęciem równie dobrze jak większość uczniów Hogwartu.
Jeżeli ich rodzice podadzą jakikolwiek wskaźnik swojego potencjału, Crabbe i Goyle mogli już osiągnąć szczyt. Ojcowie Crabbe'a i Goyle'a to niezapomniani Śmierciożercy.
19 Jęcząca Mirta
Życie tragicznie przerwane przez wędrownego bazyliszka, Myrtle Elizabeth Warren nigdy nie mogła osiągnąć swojego potencjału. Czy mogła rozwinąć się w coś wyjątkowego? Technicznie rzecz biorąc, dorastanie, by stać się duchem, jest dość wyjątkowe, chociaż Myrtle prawdopodobnie miała inne plany, kiedy po raz pierwszy zapisała się do Hogwartu.
Odkładając na bok swoją tragiczną historię, Jęcząca Marta jest głównie wykorzystywana jako knebel do zadzierania z Harrym. Duchy wydają się niezdolne do rzucania magii; co ważniejsze, ograniczone informacje o czasach, w których żyła Myrtle wśród żywych, sugerują, że nie była szczególnie obdarzona magią. Niemniej jednak Myrtle zasługuje na milszy los niż wieczność w szkolnej łazience.
18 Hagrid
OK – ten wpis to trochę oszustwo. Wyrzucony z Hogwartu za przestępstwo, którego nie popełnił, Hagrid zniósł upokorzenie, widząc, jak jego różdżka została przełamana na pół, pozostawiając półolbrzyma bez głównego narzędzia czarodzieja do posługiwania się magią. W związku z tym Hagrid bywa odrzucany jako niekompetentny dozorca z większą siłą niż mózgiem. Oprócz posiadania nadludzkiej siły i wytrzymałości, Hagrid pracuje głównie z magicznymi stworzeniami i rzadko używa magii na otwartej przestrzeni.
Potajemnie, Hagrid kontynuował praktykowanie magii dzięki pomocnej dłoni Dumbledore'a. Aroganccy czarodzieje mogą nie doceniać lub wręcz lekceważyć dozorcę Hogwartu, ale najbliżsi przyjaciele Hagrida znają prawdę!
17 Quirinus Quirrell
Pierwszy z długiej linii skazanych na zagładę profesorów obrony przed czarną magią, Quirinus Quirrell jest ucieleśnieniem naukowca, a nie praktyka. Wysoko ceniony za swoją rozległą wiedzę na temat teoretycznej magii, nieśmiała natura Quirrella, niestety, ograniczała jego potencjał. Wykonywanie magii nie wymaga jedynie zidentyfikowania właściwej frazy, ponieważ stan umysłu egzekutora określa, czy zaklęcie się powiedzie.
Kruche ego Quirrella spowodowało, że inteligentny czarodziej był otwarcie wyśmiewany przez innych praktykujących. W rezultacie Quirrell był wspaniałym nauczycielem, ale nie wielkim czarodziejem. W rzeczywistości profesor Hogwartu stara się osiągnąć poziom egzekucji, który można określić jako przeciętny.
16 Cormac Mclaggen
Pomimo kilku wyjątków, głównie oparliśmy się pokusie wypełnienia tego artykułu zbyt dużą liczbą uczniów. Nawet jeśli niektóre dzieci wykazują więcej obietnic niż inne, wszystkie nadal uczą się swojego fachu. Życie akademickie nie definiuje wartości osoby i nic nie wskazuje na to, że osoby osiągające gorsze wyniki nie mogą rozkwitnąć, gdy odkryją komplementarną niszę.
Zapamiętany przede wszystkim za zaproszenie Hermoine Granger na przyjęcie bożonarodzeniowe w Klubie Ślimaka, Cormac Mclaggen tymczasowo służy jako opiekun Gryffindoru w jego siódmym roku w Hogwarcie. W przeciwieństwie do wielu młodszych uczniów, Mclaggen jest u progu dorosłości, dlatego jego potencjał jest dobrze znany. Chociaż latanie na miotle jest jego jedyną godną uwagi umiejętnością, Cormac nie kwalifikuje się do drużyny quidditcha przez większość swojego studenckiego życia.
15 Rabastan Lestrange
Rodzina Lestrange'ów należy do najbardziej lojalnych zwolenników Ciemnego. Żyją i oddychają Voldemortem. Wypowiadają jego imię swobodnie, pewnie iz szacunkiem. Rabastan Lestrange, czarodziej czystej krwi wspomniany mimochodem ze względu na jego wkład w tragiczną historię Longbottomów, jest przypuszczalnie kompetentnym praktykującym czarną magią. Zdarza się, że jest żonaty z Bellatrix. W konsekwencji Rabastan jest całkowicie przyćmiony przez swoją żonę.
Dalsza rodzina Bellatrix ma zostać zapamiętana jako dalsza rodzina Bellatrix. Wszyscy złowieszcze czarodzieje pławią się w blasku zła Voldemorta, a światło Rabastanu jest dodatkowo osłabiane przez obecność Bellatriks.
14 Colin Creevey
Bardziej fotograf niż czarodziej, Colin Creevey podziwia Harry'ego Pottera aż do przesady. Prawdopodobnie największy fan wybrańca, Colin naraża się na niebezpieczeństwo, próbując sprostać wizerunkowi swojego idola. Na czwartym roku Colin dołącza do armii Dumbledore'a, aby przygotować się do zbliżającego się powstania Lorda Voldemorta. Chociaż serce ucznia jest we właściwym miejscu, Colinowi po prostu brakuje magicznej zdolności, by znacząco przyczynić się do walki. Niestety, dzieciak nie przetrwa bitwy o Hogwart.
Odwaga Colina jest godna podziwu, choć głupia. Samoświadomość jest produktem ubocznym dojrzałości, cechą obcą młodemu czarodziejowi. Biorąc pod uwagę wyłącznie nazwiska uczniów, Colin plasuje się wśród najsłabszych.
13 Mundungus Fletcher
Umiejętność magiczna Mundungusa Fletchera jest dość trudna do dokładnego zmierzenia. Ogólnie przedstawiany jako tchórz i drobny rozbójnik, Mundungus jest znany ze swojej zdolności do „zdobywania” określonych przedmiotów lub informacji za pomocą środków, które lepiej pozostawić wyobraźni. Fletcher demonstruje, że jest tak zdolny do przemierzania podbrzusza czarodziejskiego świata, że zostaje nawet przyjęty do Zakonu Feniksa. Co więcej, Mundungus jest przynajmniej wystarczająco potężny, aby wyczarować Zaklęcie Patronusa, które jest dość zaawansowanym zaklęciem.
Niezależnie od osiągnięć czarodzieja, sama istota Mundungusa krzyczy! Czy to jego osobowość, czy wygląd, Fletcher emanuje grawitacją poplecznika, który ma odbyć podróż w jedną stronę do Arkham. Nie, to nie jest literówka.
12 Grubość Piusa
Harry Potter nie jest jedynym, który cierpi z rąk Lorda Voldemorta. Tom Riddle zarzucił szeroką sieć, która oplątała niezliczonych czarodziejów, z których wielu nie podzielało tych samych ideałów co złoczyńca. Uważana za czyn Niewybaczalny, Klątwa Imperius zamienia cel w marionetkę wykonawcy. Nic dziwnego, że Voldemort znalazł wiele zastosowań dla tego szczególnego rodzaju magii.
Po przejmowaniu kontroli przez antagonistę, Pius Thicknesse tymczasowo służy jako Minister Magii, chociaż zostaje natychmiast usunięty po klęsce Voldemorta. Jako absolutne minimum Thicknesse był wystarczająco utalentowany, by zdobyć pracę w rządzie czarodziejskiego rodzaju. Niestety na zawsze zostanie zapamiętany jako marionetka.
11 Gibon
Śmierciożercy są zasadniczo robotnikami Harry'ego Pottera. Z wyjątkiem garstki wyróżniających się członków, większość służy głównie jako chętne ciała do realizacji celów Voldemorta. Są zbędne i często nieczytelne. Cechą charakterystyczną Gibbona jest niewątpliwie niesamowita maska, która nie wystarczy, by uchronić tego jednorazowego pomniejszego antagonistę przed nieistotnością.
Teraz, aby dać mu korzyść z wątpliwości, Gibbonowi udało się stworzyć Mroczny Znak wokół Hogwartu, który jest w zasadzie masywną wersją Nietoperza Sygnału. Fajna sztuczka, ale niezbyt imponująca. Zgon przez przyjacielski ogień również nie przyniósł Gibbonowi żadnych przysług. Porozmawiaj o wychodzeniu z jękiem.
10 Nott
Przed utratą nosa i mutacją w Ralpha Fiennesa, Tom Riddle rozpowszechnił swoją doktrynę wśród czarodziejów i zgromadził zwolenników podobnie myślących osób. Wśród pierwszych, którzy pokierowali wezwaniem Voldemorta, Nott istnieje od samego początku; jednak ostatni godny uwagi moment postaci maluje doświadczonego czarodzieja jako nieco żart.
W Bitwie w Departamencie Tajemnic Nott trafia na koniec Oszałamiającego Zaklęcia Hermoine, które obezwładnia starszego czarodzieja. Na wypadek, gdyby przegrana z nastolatkiem nie była wystarczająco krępująca, na Notta spada półka wypełniona przepowiedniami. Zasadniczo Nott wyszedł jak samotny złoczyńca.
9 Trawersy
Pierwsza Wojna Czarodziejów obejmowała wielu kluczowych graczy, którzy popełnili niewybaczalne czyny w imieniu Lorda Voldemorta. Podczas gdy niektóre są wspominane tylko przelotnie, kilka wybranych powraca jako przeszkody, które bohaterowie muszą pokonać. Travers jest jednym z takich czarodziejów. Jeśli wierzyć pantoflową, Travers zajmuje dość wysoką pozycję w armii Voldemorta. Być może z czasem stracił krok, ponieważ Traversowi nie udaje się praktycznie we wszystkim, co próbuje zrobić po wyjściu z Azkabanu.
Przejrzyjmy krótkie podsumowanie ostatnich osiągnięć Traversa! Pada ofiarą klątwy Imperius Harry'ego, walczy o pokonanie dwóch przeciętnych uczniów Hogwartu, mimo że jest wspierany przez kilku śmierciożerców, i przegrywa z Kingsleyem Shackleboltem. Jak mamy traktować tego faceta poważnie?
8 Scabior
W porównaniu z wieloma innymi złoczyńcami Harry'ego Pottera, Scabior nie pozostawia większego wrażenia. Wcielając się w rolę Porywacza, dni Scabiora poświęcone są łapaniu tych złych mugolskich urodzonych, którzy ośmielają się oddychać tym samym powietrzem, co czystokrwisty Lord Voldemort. Mówiąc najprościej, Scabior to chrząszcz, którego zadaniem jest dokończenie pracowitej pracy złej organizacji.
Jak modny scamp radzi sobie z różdżką? Niestety, Harry Potter rzadko pokazuje Scabiorowi, jak wykonuje dużo magii, z jego wyjątkowym momentem związanym z nieprzemyślanym pojedynkiem z Bellatrix. W najlepszym razie Scabior jest przeciętnym czarodziejem, który akurat jest gotów zrobić wszystko, by zadowolić swojego szefa.
7 Andromeda Tonks
Po raz kolejny, kolejny doskonale szanowany czarodziej zostaje przyćmiony przez jej pokrewieństwo z nieodpartą Bellatrix. Fizyczne podobieństwa rodzeństwa nie pomagają złagodzić porównań. Po poślubieniu mugolaka, Andromeda Tonks jest odrzucana przez resztę swojej rodziny, w tym przez jej potężną siostrę.
Andromeda specjalizuje się raczej we wspieraniu niż ofensywnej magii. Jest utalentowaną uzdrowicielką i ekspertem w sprzątaniu, dwie przydatne, choć nieciekawe umiejętności. Biorąc pod uwagę, że czarodziej wydaje się być wiecznie na skraju wojny, fikcyjny wszechświat Rowling może lepiej poszukać kilku więcej Andromed i mniej Bellatrix. Żadna drużyna nie jest kompletna bez uzdrowiciela.
6 Jugson
Śmierciożerca zapamiętany głównie z poddania się Zaklęciu Wiązania Całego Ciała Harry'ego, zaklęciu, które sprawiło, że Jargon chwilowo ogłuszył i był sztywny jak deska. Teraz, z całą uczciwością, konieczny jest pewien stopień magicznych zdolności, aby zaciągnąć się do oddziału Lorda Voldemorta. Jeśli nic więcej, żargon powinien być w stanie rzucić przyzwoitą klątwę lub klątwę. W rezultacie nawet najsłabszy Śmierciożerca jest znacznie potężniejszy niż przeciętny czarodziej.
Mając to na uwadze, Jargon walczy na wojnie z udziałem największych czarodziejów magii. Przy tak prestiżowej firmie przyzwoity po prostu nie wystarczy! Przyzwoity prowadzi do szybkiej porażki z rąk nastolatka, który nie ma nawet na imię Hermoine Granger.
