Dave Navarro kołysał się od dziesięcioleci, ale jego życie nie zostało całkowicie oczarowane. Jednym z mniej znanych faktów dotyczących przeszłości Dave'a jest to, że stracił matkę z powodu jej agresywnego byłego partnera. Minęły wieki, zanim Navarro naprawdę otrząsnął się po stracie, ale jedną rzeczą, która pomogła, był film dokumentalny, który stworzył o swoim życiu i swojej mamie, Constance, znanej również jako Connie.
Chociaż Dave słynie teraz z „Mistrza atramentu” i ma znakomite CV jako rockman, pochodził z dość ciemnego miejsca.
Ale czy jego film dokumentalny wykonał przyzwoitą robotę podsumowując życie Navarro, czy też była to kompletna strata czasu dla każdego zainteresowanego jego matką lub przeszłością?
Dokument Dave'a „Mourning Son” przyciągnął światowych fanów
Opis filmu dokumentalnego Dave'a Navarro, „Żałobny syn” brzmi jak zbrodnia o epickich rozmiarach. Były matki Dave'a nie tylko uciekł po zabiciu jej, ale przez osiem lat pozostawał w biegu.
W tym czasie Dave zmagał się ze swoją tożsamością i stratą matki. Chociaż dokument ma ogólnie przyzwoite recenzje od widzów, nie wszyscy byli zachwyceni filmem ani tym, jak Dave na niego wpłynął.
Większość ludzi myślała, że dokument ma głębię
Ogólnie rzecz biorąc, dokument uzyskał przyzwoitą ocenę na Amazon; cztery z pięciu gwiazdek. Wielu recenzentów uważało, że było to „łamliwe i rozgrzewające serce”, zwłaszcza że film pokazywał ludzką stronę Dave'a Navarro, a nie wykonawcę, artystę i nagłówka tabloidów bad boy.
Mimo to nawet najbardziej pozytywne recenzje filmu zwykle zaczynają się od wyjaśnienia, dlaczego ludzie nie chcieli usiąść i obejrzeć całości; jedna osoba przypuszczała, że film będzie dokumentem „o ego Dave'a Navarro” bardziej niż cokolwiek innego.
Jednak nawet ten krytyk czuł, że dokument odbił się echem wśród fanów, nawet jeśli chodziło bardziej o emocjonalną podróż ludzi w nim, niż o odkrycie, co stało się z matką Dave'a.
Jeden z recenzentów podsumował swoje przemyślenia, pisząc: „W tym filmie było o wiele ważniejszych tematów niż tylko dramat kryminalny czy dokument muzyczny”. Wydaje się jednak, że niektórzy recenzenci przeoczyli tę konkretną notatkę.
Niektórzy fani spodziewali się więcej historii kryminalnej
Sposób, w jaki dokument Dave'a był reklamowany, wielu widzów oczekiwało bardziej fabuły skupiającej się na samej zbrodni. Nie ma nic złego w tym, że Dave tworzy film dokumentalny o sobie, koniecznie, ale reklamowanie tego jako programu specjalnego o prawdziwej zbrodni wydaje się nieuczciwe, zauważają.
Zamiast filmu bardziej dogłębnie badającego kwestię odejścia jego matki, zamiast tego zagłębił się w tematy takie jak zmagania Dave'a z substancjami i wszystkie jego zmagania po odejściu matki.
Niektórzy widzowie uważali, że to raczej wymówka lub wyjaśnienie problemów Dave'a, a nie coś, co bada dziedzictwo jego matki lub wymierza jej sprawiedliwość.
W epoce, w której tak wielu ludzi jest zafascynowanych prawdziwą zbrodnią, wydaje się, że dokument Navarro przyciągnął inny podgatunek fanów, niż mógłby poszukiwać.
Fani czują się, jakby widzieli duszę Dave'a Navarro
Wielu recenzentów poetycko opowiadało o tym, że naprawdę widzi Dave'a, nie jako wykonawcę czy artystę, ale jako jego wewnętrzne dziecko, które było całkowicie zdruzgotane, gdy odebrano mu mamę. 15 w chwili śmierci swojej mamy, Dave stwierdził, że w tym czasie naprawdę nie było dla niego żadnych zasobów.
Chociaż miał ojca w swoim życiu - i przebywał z tatą w noc śmierci jego matki i ciotki - Dave czuł się zagubiony bez matki.
Wielu fanów opisywało, jak bardzo Dave włożył swoją duszę w film, sugerując, że artystyczny charakter dokumentu pomógł utrzymać go przed zbyt makabrycznym lub, odwrotnie, zbyt suchym. Zamiast tego stała się formą sztuki, która przekazała więcej o Dave'ie niż kiedykolwiek miała jego kariera czy muzyka.
Czy Dave wypuścił dokument z właściwych powodów?
Chociaż wielu krytyków nadal miało pozytywne rzeczy do powiedzenia na temat dokumentu Dave'a Navarro, dobry stosunek negatywnych opinii może odwrócić uwagę potencjalnych widzów. Wiele osób uważało, że dokument był wyrachowany i „wyreżyserowany”.
Różne osoby wezwały Dave'a – w tym kogoś, kto twierdzi, że spotkał go w ośrodku rekonwalescencji – mówiąc, że ma problem z ego i zwraca na siebie uwagę tylko w filmie dokumentalnym, zamiast mówić coś znaczącego o ludziach, których zgubiony.
Co więcej, krytycy zauważają, że Dave nie różni się niczym od innych ludzi, którzy ponieśli stratę, chociaż uważają, że poświęcił wiele wysiłku, aby udowodnić, że jest inny i wyjątkowy z powodu śmierci matki.
Tak czy inaczej, dokument z 2015 roku jest dość dobrze oglądany i może zainteresować nowszych fanów Dave'a, którzy chcą dowiedzieć się więcej o jego pochodzeniu i życiu, zanim natknął się na plan „Mistrza atramentu”.
