Penelope Cruz ujawniła, że miała „szaloną reakcję” na planie „Matek równoległych”, stając się bardzo zaborcza zarówno w stosunku do prawdziwego dziecka, jak i, co dziwne, lalek-rekwizytów. Cruz ujawniła swoje dziwne doświadczenie w ujawnionym nagraniu z piątkowego odcinka programu The Graham Norton Show, przekazując historię podczas rozmowy wideo.
Pedro Almodóvar, reżyser filmu i jeden z ulubionych kolegów Cruz – to jej siódmy film z nim – również był gościem programu, jednak wywiad był udzielany osobiście, a nie przez Zoom.
Cruz zareagował szaloną reakcją, gdyby ktoś próbował zabrać lalkę z rekwizytami
Mówiąc o nieoczekiwanych emocjach, które poczuła podczas kręcenia filmu, Cruz przyznała: „Miałam również szaloną reakcję, gdy ktoś próbował zabrać mi prawdziwe dziecko lub lalkę z rekwizytami. Myślę, że to dobry znak, że po czterech miesiącach prób i trzech miesiącach zdjęć zaczyna się dziać coś w twojej głowie.”
Ujawniła również, że obsada i ekipa uwielbiają mieć dziecko na planie, mówiąc: „Wszyscy staraliśmy się o nią zadbać i rywalizować o jej uczucia. Jestem pewien, że była naprawdę zdezorientowana.”
Co więcej, Cruz podzielił się tym, jak to jest kręcić sceny narodzin w filmie. „Pedro jest tak wspaniały, ponieważ wie prawie wszystko, ale kiedy jest coś, w czym nie jest ekspertem, nie boi się zadawać pytań.”
„Dał mi i innym kobietom dużo wolności i zaufania. Skierował na mnie aparat i po prostu powiedział: „Urodzenie dziecka”.
Jej dyrektor opisał Cruz jako „idealny typ matki”
Almodóvar był równie pochlebny, opisując Cruz jako „idealny typ matki”.
„Dla mnie jest idealnym typem matki. Przed Penelope typ gospodyni domowej w hiszpańskim kinie był niski i gruby – w ogóle nieatrakcyjny.”
„Penelope jest jak włoska gospodyni domowa, jak Sophia Loren. Od czasu Penelopy wszystkie gospodynie domowe w hiszpańskich filmach są teraz bardzo atrakcyjne!”
Dodatkowo reżyser opowiedział o swoim procesie pisania scenariusza. „Pierwszy szkic napisałem w 2009 roku, ale odszedłem, ponieważ nie byłem z niego do końca zadowolony.”
„Wykorzystałem to, że byłem sam podczas pandemii, aby się skoncentrować i napisać od nowa. Pisanie było jedynym sposobem na ucieczkę od okropnej sytuacji.”
