Korona wreszcie ma królewską pieczęć aprobaty od bardzo specyficznej rodziny królewskiej.
Książę Harry właśnie przyznał, że docenia program, który w ciągu ostatnich dwóch sezonów badał wczesne małżeństwo jego rodziców.
Granie dowolną postacią w oparciu o prawdziwą osobę może być ciężką pracą i wymaga gruntownych badań. Ale jak grać członka rodziny królewskiej, który rzadko wpuszcza kogokolwiek do swojego życia? Jak oddajesz im sprawiedliwość?
Helena Bonham Carter musiała posunąć się nawet do skontaktowania z duchem księżniczki Małgorzaty, aby uzyskać odpowiedzi, jak najlepiej ją przedstawić. Gillian Anderson musiała całkowicie wydobyć wszystko, co wiedziała o Margaret Thatcher, aby ją zagrać.
Josh O'Connor zrobił coś podobnego, tworząc swój własny album z wycinkami o tematyce księcia Karola.
O'Connor na początku nie widział sensu gry w księcia Karola
Zanim dostał rolę księcia Karola, O'Connor miał problem ze znalezieniem wartościowych ról, które coś znaczyły. Kiedy po raz pierwszy zwrócili się do niego twórcy The Crown for Charles, nie sądził, by ta rola miała jakikolwiek sens.
„Wydaje mi się, że część mnie czuła, że poza księciem Karolem będącym bardzo bogatym i eleganckim człowiekiem, o co chodzi? Gdzie jest dla niego sok? Gdzie są rzeczy?” O'Connor powiedział The Guardian.
To było intrygujące dopiero, gdy twórcy wyjaśnili, że życie Karola polega na ciągłym czekaniu na króla, aktor uznał to za intrygujące. „I cokolwiek myślisz o rodzinie królewskiej, trudno nie współczuć komuś w takiej sytuacji. Ponieważ to szaleństwo.”
Kiedy podjął tę pracę, on i showrunner Peter Morgan rozmawiali na początku o transformacji Charlesa z trzeciego do czwartego sezonu.
"W trzecim sezonie naszym zadaniem było sprawienie, by ludzie współczuli mu, tak że w czwartym sezonie, kiedy zamienia się w tę czasami potworną postać, rozumiemy, jak się tam dostał."
„Opowiadaliśmy coś w rodzaju niesłyszalnego, pozbawionego głosu Charlesa” – powiedział O'Connor The New York Times. „Ale to jest piękno tego, właśnie z tym walczy: nie czuje się wysłuchany.”
Ale kiedy O'Connor zagłębiał się w życie Charlesa, chciał odejść od faktów historycznych tylko po to, by dać Charlesowi pożądane zamknięcie. W rzeczywistości O'Connor prawie nie studiował faktów historycznych, aby pomóc mu przygotować się do roli.
Uważam, że jest to trochę bezużyteczne, ponieważ ostatecznie każda historia o rozstaniu między Charlesem i Dianą ma stronniczość, niezależnie od tego, czy jest to stronniczość mediów, czy to przyjaciel Diany i dlatego postrzegają to w jeden sposób lub przyjaciel Karola i tak widzą to inaczej. Tak naprawdę nigdy nie poznamy prawdy” – powiedział Town and Country.
„To po prostu inna perspektywa. Chodzi o uczłowieczenie tych ikonicznych, pod pewnymi względami nieludzkich postaci. Tak więc nie jestem mądrzejszy, naprawdę.”
O'Connor powtarzał w kółko „jest stłumiony”, aby podsycić niektóre momenty, w których Charles traci panowanie nad sobą. W rzeczywistości scena, w której Charles nabija się na Dianę o Camilli, mówiąc: „Nie chcę być dłużej obwiniana za ten groteskowy mezalians”, jest jedną z ulubionych O'Connora.
"Ta linijka jest dla mnie wszystkim. I to było moje zamknięcie się z Charlesem. To był mój sposób na powiedzenie: 'Fajnie. Wykonałem swoją robotę. Do widzenia'"
Przez większość czasu decydował się odpuścić "i spróbować odkryć nową postać, coś, co wydawałoby się świeże i odległe od prawdziwego księcia Karola."
"Byłem bardziej zainteresowany próbą odpuszczenia tego i próbą zaoferowania tego, co uważam za interesujące… czyli jakim jest książę Karol za zamkniętymi drzwiami."
Wciąż robił pewne badania
O'Connor zaczął grać Charlesa, wiedząc, że „całkowicie niemożliwe jest odtworzenie prawdziwego mężczyzny”, ponieważ „nie wiem, kim on jest, nikt z nas nie wie”. Pomimo chęci zagrania Charlesa bez żadnych uprzedzeń, O'Connor zbadał księcia. Oglądał nagranie Karola i badał każdy jego ruch.
Jeśli oglądasz nagranie młodego Charlesa, jest taka rzecz - kiedy się odwraca, nie obraca się ciałem, najpierw odwraca się szyją, w dziwnym stylu tanecznym Justina Timberlake'a”, powiedział Sunday Times.
„Lubię myśleć o Charlesie w tej chwili jako o żółwiu, ponieważ wypina szyję. Nie chodzi nawet o to, że jest szczególnie wolny, chodzi raczej o pomysł ciekawskiej głowy”.
O'Connor ściśle współpracował z dyrektorem ruchu Polly Bennet, trenerem dialektu Williamem Conacherem. Nauczył się także grać w polo (Charles ma wyraźny sposób trzymania lejców), wygłaszać mowę po walijsku i badać królewskie zwyczaje żywieniowe.
Zauważył nawet mały tik, który Charles robi za każdym razem, gdy wysiada z samochodu.
„Nie zastanawiałem się zbyt długo nad małymi sprawami Charlesa – ale zauważyłem jedną rzecz, którą zauważyłem za każdym razem, gdy wysiadał z samochodu – nadal to robi” – powiedział Grahamowi Nortonowi.
Wysiada z samochodu, sprawdza spinki do mankietów, sprawdza spinki do mankietów, sprawdza poszetkę, a potem macha.
Od pierwszego dnia zaczął umieszczać wszystkie swoje badania w notatniku.
Zamówiłem najwięcej szortów do szkoły publicznej, jakie mogłem znaleźć. Chrupiące białe szorty. Wziąłem je, umoczyłem je w błocie i zostawiłem na tydzień w sportowej torbie, wyciąłem materiał i włożyłem to,” powiedział Esquire.
"Staję się dość eksperymentalny. To wyłącznie dla mnie, nikt nigdy nie widzi [wycinków]. Kupiłem trochę wody po goleniu, najbardziej dąb, jaki udało mi się znaleźć, najbardziej Charlesa, jaki mogłem sobie wyobrazić, i spryskałem go w książce. Może to trochę przesadzone i może wcale mi to nie pomaga, ale robię to dla zabawy, więc kogo to obchodzi?"
Cokolwiek zrobił O'Connor, zadziałało. Właśnie zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w serialu telewizyjnym za rolę księcia Karola. I kto wie, może pewnego dnia spełni się marzenie O'Connora o księciu Karolu, który mówi mu, że kocha swoją pracę.
