Jeśli kochasz Lil Dicky, wiesz już, jaki jest mądry i zabawny. Każdy fan, który zna piosenkę Freaky Friday, Pillow Talk czy $ave Dat Money, wie, że jest mistrzem w sztuce łączenia przezabawnych stand-upów z chwytliwymi, dobrze skonstruowanymi rapami. Jeśli widziałeś jego filmy, wiesz również, jak dobry jest w rozwijaniu komedii dzięki oryginalnym, kreatywnym koncepcjom wideo i niesamowitej reżyserii.
Jeśli jednak nie jesteś zagorzałym fanem, być może nie słyszałeś o nowym programie artysty Dave, emitowanym w FXX i Hulu w czwartkowe wieczory. To fabularyzowana wersja historii o tym, jak Dave Burd, biały żydowski dzieciak z Cheltenham w Pensylwanii, stał się, jak sam mówi, „profesjonalnym raperem”.„I choć oczywiście serial jest absolutnie zabawny (bo jak mogłoby to nie być), jest również zaskakująco głęboki i emocjonalny, i faktycznie rozwiązuje kilka naprawdę poważnych problemów z wielką wrażliwością – i jest w stanie to zrobić, zachowując jednocześnie Pokaż śmieszne jest osiągnięciem samym w sobie.
Nadrzędny temat: Natura celebrytów
Podobnie jak w wielu swoich filmach, w serialu Dave zmaga się z widoczną dychotomią swoich publicznych i prywatnych osobowości. Jeśli kiedykolwiek widziałeś jego teledysk do „Professional Rapper”, prawdopodobnie znasz tę koncepcję: humor opiera się na fakcie, że Dave nie wygląda, nie zachowuje się ani nie brzmi tak, jak oczekiwałbyś od profesjonalnego rapera; Konflikt pochodzi od Dave'a, który pyta: „Cóż, dlaczego musi tak być?”
Pomysł jest bardzo meta, w pewnym sensie, jak Dave przedstawił w programie domaga się szacunku i bycia traktowanym poważnie przez innych raperów jako coś więcej niż tylko rodzaj parodii; ale jednocześnie fakt, że czyni go źródłem humoru w swoim serialu, jest sam w sobie potwierdzeniem, że nigdy tak naprawdę nie będzie taki sam jak oni. Pojawia się wtedy pytanie, no cóż, gdzie on pasuje na tej arenie?
Próbując znaleźć odpowiedź na to pytanie, a przynajmniej sprawić, by zniknęło, Dave tworzy dwie postacie: Dave Burd, grzeczny, ambitny dzieciak z Filadelfii, który traktuje swoją sztukę jak biznes i boi się nadepnąć na palce; i Lil Dicky, fajny, lekceważący, beztroski raper, który zdobywa dziewczyny i zarabia pieniądze i nie dba o to, co inni myślą.
Ta druga postać jest w pewnym sensie komentarzem na temat tego, jak wygląda życie każdej gwiazdy: dychotomia między artystą, który tweetuje o zdobywaniu głowy od swojej dziewczyny, a mężczyzną, który kłóci się ze swoją dziewczyną o fakt, że jej mama widzi ten tweet, przypomina nam, że nigdy tak naprawdę nie poznamy celebrytów jako ludzi i że ich sztuka często jest sztuką, nawet jeśli jej fragmenty są bardzo szczere. Jest to również przypomnienie, że chociaż są utalentowani, są ludźmi, a nie bogami – a w to, co robią, wkłada się dużo ciężkiej pracy i współpracy.
Zdrowy związek między Dave'em i Ally jest orzeźwiający
Łatwo byłoby potraktować kłótnię między Dave'em i jego dziewczyną Ally jako irytację i odtworzyć ją jako powracający motyw do śmiechu (dziewczyna, która narzeka na rozkwitającego artystę, że jego osobowość sceniczna jest fałszywa), ale serial tego nie robi.
Zamiast tego, więcej niż raz, biorą to, co wydaje się być drobnym nieporozumieniem między nimi i pozwalają im porozmawiać o tym zdrowo, co zwykle nie jest dostępne dla par w programach telewizyjnych. W rezultacie oboje pomagają sobie nawzajem otworzyć się i dowiedzieć się więcej o sobie nawzajem oraz o sobie w tym procesie.
Weźmy na przykład, kiedy Ally odwiedza Dave'a w budce i słyszy, jak wspomina o akcie seksualnym, którego nigdy z nią nie próbował. Łatwo byłoby, gdyby była zazdrosna i wypytywała go, dlaczego nigdy tego z nią nie zrobił; Byłoby również w porządku, gdyby po prostu podjął tę walkę i rozwiązał ją, gdyby Dave był bardziej odważny w łóżku, zaczynając w ten sposób łączyć swoje dwie osobowości.
Zamiast tego, biorą ten mały argument i odnoszą się do znacznie większej niepewności Dave'a (jak to często bywa w przypadku prawdziwych argumentów). Pierwsza scena serialu wydaje się samodzielnym żartem, zakładającym, że jego jedna popularna piosenka „My Dick Sucks” jest w rzeczywistości oparta na prawdziwym problemie, który ma. Zamiast tego jednak powraca w tym argumencie, czyniąc to jeszcze bardziej: Teraz para odkrywa problem z zaufaniem. Co więcej, pracują razem, aby to przezwyciężyć i stać się silniejszą, lepszą parą. To o wiele przyjemniejsze niż w serialu telewizyjnym „naggy girl” i jest to naprawdę świetna lekcja zdrowej komunikacji.
Oni też wiedzą, jak rozwiązywać problemy ze zdrowiem psychicznym
To jedna z rzeczy, o których media mają historię, że się strasznie myliły. Ludzie z chorobami psychicznymi przez długi czas byli przedstawiani albo jako całkowicie szaleni, jako złoczyńcy, albo jako imprezy, na które należy patrzeć z litością. Rzadko zdarza się, że program dotyczy zdrowia psychicznego, normalizując je, ale Dave robi to bardzo dobrze.
Najpierw i najbardziej nieoczekiwanie odnoszą się do rzeczywistości choroby afektywnej dwubiegunowej poprzez postać GaTa, hype man Dave'a. GaTa jest zawsze przedstawiany jako trochę nieobliczalny i często nie ma szczęścia. Byłoby dużo, gdyby tak po prostu zostawić, ale w odcinku „Hype Man” okazuje się, że GaTa jest nieobliczalny i nie może odnieść sukcesu, ponieważ zmaga się z epizodami manii i depresji spowodowanymi przez chorobę afektywną dwubiegunową zaburzenie.
Nie robią tego tak, jak zajęcia specjalne po lekcjach: To nie jest jakaś wyczyszczona dyskusja na temat objawów, a potem nigdy więcej o tym nie rozmawiają. Od samego początku wplatają to w tkankę opowieści i pokazują, w jaki sposób wpływa to na życie GaTa i ludzi wokół niego: jak przerażające mogą być jego epizody, jak jego leki mają skutki uboczne, które powodują, że zasypia.
Ale jeszcze lepiej, pokazuje, jak reagują jego przyjaciele. Na początku są źli, że wydaje się, że zaginął lub że jest poza tym, ale kiedy już to wyjaśni, jego przyjaciele są od razu mili, wyrozumiali i wspierają, i wszyscy potwierdzają, jak bardzo im na sobie zależy: Zdrowe Takie przedstawienia powinny być bardziej powszechne, ponieważ pokazują, jak te rozmowy powinny przebiegać w prawdziwym życiu, zarówno dla ludzi, którzy chcą porozmawiać o swojej chorobie, jak i tych, którzy chcą wiedzieć, co powiedzieć, gdy robią to ich znajomi.
Na tym też się nie kończą: Dave wskazuje również, że trauma to coś, co w zasadzie ma każdy. Jako ludzie nabywamy blizn, gdy dorastamy: to efekt uboczny bycia żywym. Niektórzy ludzie chcą wierzyć, że są normalni, ale każdy ma coś w swojej przeszłości, z czym musi sobie poradzić: nawet Dave w odcinku „Talent Shows” musi radzić sobie z faktem, że ludzie, których uważał za jego przyjaciół, byli jego zastraszanie go i jak to prowadzi do jego obsesji na punkcie myśli, że musi być zabawny, aby być lubianym.
Burd zawsze starał się robić coś więcej niż tylko rapować, a dzięki temu występowi naprawdę wydaje się, że się tam dostanie. Z pewnością nie zaszkodzi mieć po swojej stronie byłego producenta Seinfeld i Curb Your Enthusiasm, a jeśli serial jest jakąkolwiek wskazówką, Burd nie chciałby, abyś zapomniał o całej ciężkiej pracy, która jest w to włożona, a która nie jest jego zasługą.
Jednocześnie nie można zaprzeczyć, że jego nadmierna pewność siebie jest całkowicie zasłużona: Dave pokazuje, że człowiek stojący za Lil Dicky jest tak samo zabawny jak jego rap, ale także inteligentny, wrażliwy i całkowicie w zgodzie z tym, co ludzie chcą od rozrywki. Obserwuj Dave'a, jeśli masz szansę, i miej oko na Burda, ponieważ chodzi w różne miejsca.
