Niewiele piosenek stało się tak samo synonimem filmów, w których pojawiły się, jak „Bittersweet Symphony” The Verve i Cruel Intentions z 1999 roku.
Oczywiście, muzyka zawsze była jednym z najważniejszych i najbardziej zapadających w pamięć aspektów filmu i telewizji. Oczywiście najsłynniejsza jest prawdopodobnie niezwykle bogata piosenka Celine Dion Titanica „My Heart Will Go On”. Potem są wszystkie piosenki Jamesa Bonda, w tym nadchodząca piosenka Billie Eilish z No Time To Die. Nawet piosenka przewodnia Jeopardy jest częścią historii popkultury.
Ale jeśli chodzi o lata 90., nie ma się o wiele bardziej kultowego niż „Bittersweet Symphony” The Verve na końcu Cruel Intentions. Oczywiście ścieżka dźwiękowa filmu Reese Witherspoon, Sarah Michelle Gellar, Ryana Phillippe'a i Selmy Blair jest pełna gwiezdnych piosenek z lat 90. Ale reżyser dramatu dla nastolatków wydał mnóstwo pieniędzy, aby wykorzystać hit The Verve.
W rzeczywistości kosztowało ich to 10% całego budżetu…
Oto dlaczego zdobycie piosenki było dla niego tak ważne…
Słodko-gorzka symfonia była prawie dosłownie częścią scenariusza
Ścieżka dźwiękowa z Cruel Intentions zawiera takie hity z lat 90., jak „Coffee & TV” Blur, „Colorblind” The Counting Crow, a także „Praise You” Fatboy Slima, ale „Bittersweet Symphony” jest klejnotem koronnym filmu … To także jedyna piosenka (o której wiemy), do której napisał scenarzysta/reżyser Roger Kumble.
Cruel Intenttions opiera się na powieści Pierre'a Choderlosa de Laclos „Les Liaisons Dangereuses” z 1782 roku, powieści o dwóch narcystycznych elitach, które wykorzystują moc uwodzenia, aby wyzyskiwać i całkowicie kontrolować innych. Powieść była już wcześniej adaptowana, w szczególności w nagrodzonym Oscarem filmie Niebezpieczne związki z 1988 roku, w którym wystąpili Glenn Close, John Malkovich, Uma Thurman i Keanu Reeves… Jeśli nie widziałeś tego filmu, biegnij… nie idź.
Ale nowoczesna adaptacja Upper East Side wymagała o wiele więcej przeróbek… I, jak wielu pisarzy, Roger Kumble używał muzyki, aby go napędzać, według W Magazine. Wyobraził sobie piosenkę, która ukazała się w 1997 roku, jako piosenkę końcową, która pomogła mu skompilować wydarzenia i montaż, które pojawiają się w ostatnich chwilach tego erotycznego, poruszającego i wręcz rozkosznie zabawnego filmu.
The Rolling Stones… Tak… Rolling Stones sprawiły, że rzeczy naprawdę trudne dla „okrutnych intencji”
"Bittersweet Symphony" została wydana przez The Verve (znani również z piosenki "History") na ich albumie z 1997 roku zatytułowanym "Urban Hymns". Był używany niezliczoną ilość razy w innych zjawiskach popkultury, takich jak The Simpsons, a nawet w Riverdale CW. Ale wiele swojego sukcesu zawdzięcza okrutnym intencjom.
Ale Rogerowi Kumble i Columbia Pictures nie było łatwo uzyskać prawa do jego używania. W rzeczywistości sprawy doszły do punktu, w którym wyglądało na to, że w ogóle nie będą mogli użyć tej piosenki. Mimo że Roger Kumble zawsze wyobrażał sobie tę piosenkę w swoim filmie, co miało ogromny wpływ na jego ostatnią scenę, w której postać Reese Witherspoon ujawnia prawdę o postaci Sarah Michelle Gellar całej ich społeczności, nie wyglądało na to, żeby mógł jej użyć.
Według W Magazine, dzieje się tak, ponieważ prawa do utworu kosztowały 10% całego budżetu filmu 10,5 miliona dolarów. A wszystko to za sprawą The Rolling Stones.
Po wydaniu „Bittersweet Symphony” w 1997 roku były menedżer The Rolling Stones (Allen Klein) wciągnął The Verve do procesu o plagiat. Dzieje się tak dlatego, że „Bittersweet Symphony” celowo zsamplowało fragment orkiestrowego coveru „The Last Time” The Rolling Stones autorstwa Andrew Oldham Orchestra. Oczywiście The Verve licencjonowało tę część okładki. Jednak Klein, który reprezentował The Rolling Stones w czasie, gdy ukazał się „The Last Time”, uważa, że The Verve zabrali więcej, niż zapłacili.
Według magazynu W Magazine, Allen Klein pozwał The Verve i ostatecznie otrzymał wszystkie tantiemy z utworu i przekazał je Keithowi Richardsowi i Mickowi Jaggerowi. To dało im uznanie za „Bittersweet Symphony” wraz z Richardem Ashcroftem z The Verve, który napisał piosenkę.
Co więcej, zajęło to DUŻO pieniędzy z kieszeni The Verve.
To jest coś, o co Richard Ashcroft wciąż jest wściekły i dlatego korzystanie z jego piosenki jest tak drogie.
Dlatego zabezpieczenie „Słodko-gorzkiej symfonii” dla Okrutnych Intencji było koszmarem. Mimo to, zgodnie z ustną historią filmu przez Entertainment Weekly, gwiazdy wyrównały się i udało im się umieścić piosenkę w filmie… Oczywiście po wydaniu około miliona dolarów…
„Piosenka kosztowała blisko milion dolarów, co stanowiło prawdopodobnie 10 procent budżetu”, powiedział producent Neal Moritz dla Entertainment Weekly. „Było warto”.
