Sezon 4, Odcinek 11… To, co wielu fanów uważa za jeden z najbardziej bolesnych odcinków BoJacka Horsemana. W rzeczywistości, biorąc pod uwagę jego tematykę, bardzo dobrze jest najbardziej bolesny. Chociaż jest mnóstwo drobiazgów, które sprawiają, że BoJack Horseman Raphaela Boba-Waksberga jest przygnębiający, decyzja o zagłębieniu się w historię matki BoJacka z demencją była naprawdę smutna. Ale jednocześnie geniusz.
Chociaż BoJack Horseman może zawierać kilka dziwacznych epizodów celebrytów, wybór Wendie Malick jako Beatrice, mamy BoJacka, był tak samo inspirowany, jak obsadzenie Willa Arnetta w roli tytułowej. Cały odcinek jest opowiedziany z jej punktu widzenia, który jest nękany okropnościami demencji. Nie tylko dowiedzieliśmy się wiele o jej historii io tym, jak jej syn porzucił ją w okropnym domu opieki, ale także dowiedzieliśmy się wiele o dzieciństwie BoJacka.
Nie tylko narzędzia do opowiadania historii użyte w odcinku były twórczo wciągające, ale także animacja Lisy Hanaw alt. Oto prawda o tym wzruszającym odcinku…
Tworzenie współczucia dla Beatrice
W „Strzale czasu”, odcinku opowiedzianym z POV z chorą na demencję mamą BoJacka, litery na namiotach są pomieszane, rysy twarzy większości osób są rozmyte, a rzeczy są dość pomieszane. Animacja rzeczywiście stała się dość kreatywna podczas odkrywania, przynajmniej symbolicznie, jak to jest, gdy osoby z demencją przypominają sobie historię. Stworzyło to wiele sympatii dla postaci, która została przedstawiona jako czarny charakter w życiu BoJacka.
„Istnieją pewne sugestie, że Beatrice sama nie miała najlepszego życia i że Beatrice jest również produktem jej własnego środowiska i wychowania oraz jej związku z Butterscotch, jej mężem”, twórca programu Raphael Bob-Waksberg powiedział Vulture w wywiadzie o emocjonalnym epizodzie.„Myślę, że jedną z misji tego sezonu było to, że jest to postać, która w przeszłości była przedstawiana jako czarny charakter i coś z historii BoJacka, które musi pokonać. Ale oczywiście, jeśli opowiadasz jej historię, ona jest jej bohaterką. Wszyscy jesteśmy bohaterami naszej własnej historii. Czy możemy wziąć tę postać, która moim zdaniem jest szeroko, nie chcę powiedzieć nielubiana, ponieważ myślę, że ludzie lubią ją jako postać, ale powszechnie uważana tak okropnej i bez zmiękczania jej krawędzi, czy możemy sprawić, by nasza publiczność również ją poczuła i pokazała jej własną bezbronność i człowieczeństwo?
W drugim odcinku sezonu Bojack wrócił do rodzinnego domu nad jeziorem (zainspirowanego domkiem rodzinnym animatorki Lisy Hanaw alt) i zobaczył kilka wspomnień, które doprowadziły do tego, co ostatecznie opłaciło się w odcinku 11.
"W [odcinku] 11 naprawdę dostajesz jej pełną historię, i jest to dla nas sposób na wytworzenie empatii z tą postacią i dla BoJack, aby lepiej zrozumieć siebie w pewien sposób, wczuwając się w swoją matkę po raz pierwszy czasu i wybaczenia jej trochę pod koniec tego odcinka, rozumiejąc jej człowieczeństwo i jej bezbronność”- wyjaśniła scenarzystka odcinka Kate Purdy.
Wprowadzenie demencji do animacji
Jak wspomniano, odcinek zawiera kilka inspirujących wyborów animacyjnych, które odzwierciedlają, jak to jest, gdy ktoś z demencją przypomina sobie przeszłe wydarzenia.
„Przeprowadziliśmy badania na temat [demencji], a także czerpaliśmy z osobistych doświadczeń z członkami naszej rodziny” – wyjaśniła Kate. „Dużo rozmawialiśmy o naszych własnych doświadczeniach w pokoju, rozmawialiśmy o naszych własnych wspomnieniach i porównywaliśmy, jak działają nasze wspomnienia”.
W miarę rozwoju rozmów, odcinek się zmieniał. Najważniejszą zmianą był wybór, aby animacja odzwierciedlała ból demencji. Obejmowało to zatarcie twarzy Henrietty, bardzo ważnej osoby w życiu Beatrice.
"W projektach postaci i tła również możemy powiedzieć: „Zróbmy trochę krzywą drabinę prowadzącą do zjeżdżalni” lub „Złammy niektóre zasady, które zwykle stosujemy w tym programie. Bawmy się z tym. Eternal Sunshine [Spotless Mind] było zdecydowanie czymś, o czym rozmawialiśmy, jeśli chodzi o wizualnie, jak to jest być w mózgu, który zapomina o rzeczach?”, wyjaśnił Raphael.
Bardzo prawdziwy ból zawarty w odcinku
Lalka Beatrice w „Strzale czasu”, o której wspomniano w drugim odcinku sezonu, została zainspirowana bardzo prawdziwą i przejmującą historią, której doświadczyła scenarzystka Kate Purdy.
„Miałam ciotkę, która w wieku 93 lat zachorowała na raka piersi i była z tego powodu w szpitalu. Miała demencję i ciągle prosiła o dziecko” – powiedziała Kate do Vulture. „Moja babcia, jej siostra, była załamana i poszła po lalkę i dała jej lalkę. To uspokoiło jej starszą siostrę. Myślę, że dużo myślałem o tej scenie, tworząc ten moment, myśląc o pamięci i to bardzo pierwotne przywiązanie do macierzyństwa i porodu, co to oznacza i jak kształtuje życie kobiet, które podejmują tę decyzję.„
Każdy twórca BoJacka Horsemana był emocjonalnie poruszony pisaniem i robieniem tego przejmującego odcinka. Pojawiło się to na ekranie i jest zdecydowanie jednym z powodów, dla których tak wielu widzów się z nim łączyło.
„Ten odcinek sprawił, że płakałam, kiedy czytałam scenariusz” – powiedziała Lisa Hanaw alt, animatorka i projektantka postaci. „Znowu płakałem, kiedy oglądałem animatic, a potem znów płakałem, kiedy oglądałem ukończony odcinek. To świetnie. Uwielbiam to, kiedy to się dzieje. To naprawdę coś dla mnie znaczy. Wydaje się to niesprawiedliwe, jej historia życia. wydaje mi się to bardzo realne, mimo że jest to kreskówka o koniu."
