Ci, którzy dorastali w latach 80. i wczesnych 90. pamiętają fenomen, jakim był Pee-Wee Herman. Człowiek stojący za postacią, Paul Rubens, opracował postać w 1977 roku. Stwierdził w NPR, że proces tworzenia aktu był prostszy, niż mogłoby się wydawać: „Miałem małą harmonijkę o długości jednego cala, która mówiła„ Pee-wee – na nim, a znałem dzieciaka o nazwisku Herman, a Pee-wee Herman brzmiało jak imię, którego nigdy nie wymyślisz – powiedział. „Brzmiało to jak, no wiesz, całkowicie prawdziwe imię wymyślone przez kogoś, kogo rodzice tak naprawdę nie przejmowali się nimi”. Jeśli chodzi o inspirację, bycie dziwacznym dorastaniem było dużym czynnikiem. „Czułem się jak totalny dziwak, prawie w każdej minucie dorastania, więc trudno byłoby to wyodrębnić. Ale myślę, że to był cały sens tego serialu, że trudno byłoby wyróżnić się w Playhouse. Na przykład wszystko wyróżniało się w Playhouse, więc możesz czuć się jak w domu, bez względu na to, kim jesteś, co myślisz lub cokolwiek."
Jeśli chodzi o jego sukces, Rubens przyznaje, że był to bardziej szczęśliwy przypadek niż cokolwiek innego: „Nie ma naprawdę dobrej odpowiedzi na to, jak do tego doszło. Do dziś Rubens spotyka się z fanami, którzy dziękują mu za tak zwaną dziwną alternatywę dorastania.
Jednakże należy zauważyć, że cały jego sukces mógł nie pójść zgodnie z planem, gdyby nie nieudane przesłuchanie. Po odrzuceniu, na złość Rubens wyszedł i stworzył własny zespół i jak mówią, reszta to już historia. Wielokrotnie widzieliśmy, że jedne drzwi się zamykają, a drugie otwierają się ponownie, tak było w przypadku sukcesu Pee-Wee.
SNL mówi nie
Podczas swojej kariery Rubens był głęboko zainwestowany w komedię skeczową. Kiedy myślimy o komedii skeczowej, pierwszymi rzeczami, które przychodzą nam na myśl, są SNL i Mad TV. Dla Rubensa jego miejscem docelowym był Saturday Night Live, jednak jego pierwsze przesłuchanie zakończyło się porażką i nie przyjął tego zbyt dobrze.
Odrzucenie było błogosławieństwem, ponieważ doprowadziło do powstania Pee Wee's Playhouse, kultowego programu z tamtych czasów. Herman dostał pożyczkę od rodziców i założył zespół 60 osób, z których większość pracowała za darmo. Rubens wspomina to doświadczenie: „Zanim nawet wróciłem do domu [po przesłuchaniu w SNL], wylądowałem w Los Angeles, zadzwoniłem do moich rodziców i pożyczyłem od nich trochę pieniędzy” – wspomina. "I prawdopodobnie w ciągu dwóch tygodni, 60 osób pracowało dla mnie za darmo i wyprodukowaliśmy [Pee-wee's Playhouse.]"
Imponujący zwrot, od którego wszyscy możemy się uczyć.
