Mila Kunis została głęboko dotknięta wojną na Ukrainie. 38-letnia aktorka, znana ze swoich głośnych ról w filmach takich jak Bad Moms, a także serialach telewizyjnych jak Family Guy i That 70s Show, urodziła się w kraju i wyemigrowała do USA w wieku zaledwie 7 lat. Mimo to czuje silne przywiązanie do Ukrainy i głęboko zmaga się ze skutkami konfliktu. W ostatnich tygodniach ciężko pracowała, aby zebrać fundusze, aby pomóc krajowi w tym trudnym czasie i już wypracowała ponad 30 milionów dolarów dla rozdartego wojną kraju, wraz ze swoim 44-letnim mężem Ashtonem Kutcherem.
Więc w jaki sposób Kunis i jej mąż pomagali jej ojczyźnie i co ona ma na ten temat do powiedzenia? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.
7 Prezydent Zełenski osobiście podziękował im za ich wysiłki
Oszalany Volodimir Zelensky, prezydent Ukrainy, poświęcił czas na osobiste podziękowania dla pary za niestrudzone zbieranie funduszy;
'@aplusk i Mila Kunis byli jednymi z pierwszych, którzy odpowiedzieli na nasz smutek. Zebrali już 35 milionów dolarów i wysyłają je do @flexport&@Airbnb, aby pomóc ukraińskim uchodźcom. Wdzięczny za wsparcie. Pod wrażeniem ich determinacji. Inspirują świat. Stań z Ukrainą”, napisał.
6 Ona i mąż Ashton zebrali ponad 35 milionów dolarów
W momencie pisania tego tekstu Mila i jej mąż Ashton zebrali ponad 35 milionów dolarów (26,5 miliona funtów) na swój fundusz przeznaczony na wspieranie uchodźców, a darowizny trafiają bezpośrednio do firmy transportowej Flexport. Firma transportuje niezbędne dostawy na terenie całej Europy. Pieniądze trafiają również do Airbnb, które zapewnia bezpłatne, krótkoterminowe mieszkania dla uchodźców.
„Wdzięczny za wsparcie”, wiwatował prezydent Zełenskij na Twitterze. "Pod wrażeniem ich determinacji. Inspirują świat. Stań z Ukrainą."
5 i opublikowali kilka filmów z odwołaniami
Para opublikowała kilka szczerych filmów z apelem online, zachęcając tych, których stać na dawanie, by byli hojni.
Kunis powiedział: „Daruj, ile możesz. Naród Ukrainy jest silny i odważny, ale bycie silnym i odważnym nie oznacza, że nie jesteś godny wsparcia. Musimy wspierać naród Ukrainy. Proszę, pomóż nas."
4 Mila mówi, że jest dumna z tego, że jest Ukrainką
Po otwarciu funduszu w marcu Kunis powiedziała, że jest „dumną Amerykanką”, ale „nigdy nie była bardziej dumna z bycia Ukrainką”.
Konflikt zmusił Milę do dokładniejszego przemyślenia swoich korzeni i tego, jak dzieli się tym ze swoimi dziećmi; „Nie mówię po ukraińsku. Kiedy wychowywałem się na Ukrainie, było jeszcze pod parasolem ZSRR, więc mówiłem po rosyjsku, tak jak my wszyscy mówiliśmy, „
'Więc moje dzieci rozumieją rosyjski. Rozmawiam z rodzicami po rosyjsku… Pomyślałam: „Dobrze jest znać inny język”.
Dodała: „To wszystko, o czym myślałam, czy dobrze jest znać inny język. Ale nigdy nie sądziłem, że kultura ma znaczenie dla tego, skąd pochodzą”.
3 Teraz przypomina dzieciom o ich dziedzictwie
Mila stara się teraz przypomnieć swoim dzieciom o ich ukraińskim dziedzictwie i zachęca je do bycia z tego dumnymi; „Nigdy nie przyszło mi to do głowy, dopóki to się nie stało” – wyjaśniła dalej. „Wydawało się, że z dnia na dzień oboje zwróciliśmy się do naszych dzieci i powiedzieliśmy: Jesteś pół Ukraińcem, pół Amerykaninem. Natychmiast stało się rzeczą, a oni mówią: Tak, rozumiem, Mamo”.
'Ale ostatecznie niezwykle ważne jest, aby wiedzieć, skąd pochodzisz. To piękne, niesamowite jest mieć wiele kultur. To piękna rzecz, którą można tam mieć. Nie wszyscy powinniśmy być tacy sami. Nie wszyscy powinniśmy myśleć tak samo. To nie jest znaczenie wspólnoty i rozwoju. I tak bardzo szybko przypomnieliśmy naszym dzieciom, że są w połowie Ukraińcami.”
2 Przeprowadzka do Ameryki była trudna dla Mila
Opuszczenie ojczyzny w młodym wieku 7 lat miało dramatyczny wpływ na Kunis, który przypomniał to doświadczenie podczas intymnego wywiadu z LA Times;
„To było tuż u upadku [Związku Radzieckiego]”. Mila wyjaśniła, omawiając wyjazd swojej rodziny z Ukrainy. „To było bardzo komunistyczne, a moi rodzice chcieli, aby mój brat i ja mieli przyszłość, i więc po prostu porzucili wszystko. Przybyli z 250 $."
1 Na szczęście znalazła sposób na dostosowanie
„Ostatecznie dostosowałam się dość szybko i całkiem dobrze” – powiedziała. „Ale to musiało być trudne, ponieważ całkowicie zablokowałem drugą klasę. Nie pamiętam tego. Zawsze rozmawiam o tym z mamą i babcią. To dlatego, że codziennie płakałam. Nie rozumiałem kultury. Nie rozumiałem ludzi. Nie rozumiałem języka. Moje pierwsze zdanie w eseju na studia brzmiało: „Wyobraź sobie, że jesteś niewidomy i głuchy w wieku siedmiu lat”. Ale udało mi się to dość szybko.”
