Russell Brand ma wiele do powiedzenia na temat polityków i ich zdrowia psychicznego, a jego rewelacja jest równie szokująca, co prawda. Fani przesyłali swoje komentarze na temat stanu zdrowia psychicznego Donalda Trumpa, a także Kanye Westa, który obecnie kandyduje na prezydenta. Postawione pytanie brzmi, czy w ogóle można wybrać kogoś, kto nie jest chory psychicznie.
Russell Brand ma podejście do tego tematu, którego wielu widzów się nie spodziewało, ale w jego stwierdzeniu jest wystarczająco dużo słuszności, że trudno argumentować, że jego perspektywa jest błędna. Mówiąc najprościej, Russell Brand stwierdza, że „prawdopodobnie było to niemożliwe na zawsze. Popiera swoje śmiałe stwierdzenia szybkim spojrzeniem na ludzi, którzy rządzili krajem w przeszłości.
Zdrowie psychiczne na stanowiskach władzy
To nie jest temat, który do tej pory był szeroko poruszany. Zakładano, że przywódca kraju jest ugruntowaną, wykształconą, zrównoważoną osobą, która może zagłębić się w najbardziej krytyczne kwestie dotyczące kraju i podejmować rozsądne decyzje, aby poprawić jakość jego obywateli.
Większość z nas zakłada, że istnieje jakiś warunek wstępny stabilności psychicznej, który idzie w parze z osiągnięciem potężnej i krytycznej roli, takiej jak zostanie prezydentem Stanów Zjednoczonych. Jednak dzięki pozornie dzikim i często niestosownym wybrykom Trumpa oraz niedawnej kampanii politycznej Kanye Westa, w centrum uwagi znalazła się stabilność psychiczna tych dwóch mężczyzn oraz przywódców, którzy zasiadali przed nimi w Gabinecie Owalnym.
Stan psychiczny poprzednich przywódców
Według Russel Branda w historii Stanów Zjednoczonych nie było stabilnego psychicznie prezydenta. Następnie powiedział: „jeśli spojrzysz na postacie historyczne, Churchill; Depresja, Nixon; Nuts. Kennedy, brzmi, jakby był uzależniony od seksu”.
Posunął się nawet do stwierdzenia, że Margaret Thatcher zachowała zdrowy rozsądek, ale kosztem tego było „odłączenie się od jej wychowania”. Brand mówi, że musiała „zabić swoją boską kobiecość, aby odnieść sukces”, sugerując, że to właśnie zrobiła z nią polityka i tak ciężko było kobiecie przebić się w politycznym spektrum. Jeśli zatrzymamy się, aby zastanowić się nad głębią tego, co mówi Brand, istnieje dowód, aby potwierdzić jego komentarze.
Brand wierzy, że „jeśli głosujesz na człowieka, głosujesz na osobę chorą psychicznie”, więc sugeruje, że nie głosujemy na nowego człowieka, ale raczej na nowy system. Następnie omówił fakt, że ci ludzie, którzy zajmują stanowiska „władzy”, w ogóle nie mają żadnej rzeczywistej władzy. Zasadniczo, jak opisuje, są „płatnymi aktorami”, które odzwierciedlają działanie szerszego systemu.
