Każdy, kto w dzisiejszych czasach stosuje harmonogram Netflix i chill, może wykryć podobieństwa między Breaking Bad i Ozark. Oba programy skupiają się wokół postaci w średnim wieku, z klasy średniej, białej, inteligentnej i na wpół sympatycznej. Obaj liderzy prowadzą kartele narkotykowe w desperackiej próbie wsparcia swoich rodzin. Obaj muszą zmierzyć się z meksykańskimi lordami narkotykowymi.
Może być kuszące, aby myśleć o Ozarku jako o odnowionym Breaking Bad lub, w bardziej uprzejmym sensie, o jego następcy. Seria z pewnością wypełniła niszę, którą Breaking Bad pozostawił otwartą po zakończeniu swojego piątego sezonu.
Jednak świat telewizyjny byłby mądry, aby rozróżnić te dwa programy i pamiętać, że jeden otworzył drzwi drugiemu.
Dlaczego „Breaking Bad” było rewolucyjne
Breaking Bad zadebiutował w 2008 roku na AMC. W ciągu swojej pięcioletniej działalności zrewolucjonizował telewizję dramatyczną. Od pierwszej sceny - para spodni spływających z nieba na pustyni w Nowym Meksyku i przejeżdżający nad nimi zakurzony kamper - historia porwała widzów wybuchowym napięciem.
Seria miała jasną ścieżkę. W alter White, nauczyciel chemii w szkole średniej i zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin w myjni samochodowej, został zdiagnozowany z nieoperacyjnym rakiem płuc. Miał dwa lata życia. Diagnoza stała się impulsem do zmiany monotonnego, smutnego życia White'a. Zdesperowany dla pieniędzy, zaczął gotować metamfetaminę ze swoim byłym studentem chemii, który stał się dilerem metamfetaminy, który nazywał się „Kapitan Cook”.
Przy wysokich stawkach i intensywnej ilości konfliktów, scenarzyści Breaking Bad mogli utrzymać serial przez 10 sezonów. W alter White mógł cudownie wytrzymać jeszcze rok lub dwa, pomimo swojej diagnozy. Nowy kucharz metamfetaminy mógł zostać protegowanym White'a. Jednak showrunner Vince Gilligan (The X-Files) trzymał się swoich pistoletów i nie odstępował od swojej wizji.
„Telewizja jest historycznie dobra w utrzymywaniu swoich bohaterów w narzuconym przez siebie zastoju, dzięki czemu programy mogą trwać przez lata, a nawet dekady” – powiedział Gilligan w wywiadzie dla Newsweeka z 2011 roku. „Kiedy zdałem sobie z tego sprawę, logicznym następnym krokiem było zastanowienie się, jak mogę zrobić pokaz, w którym podstawowym dążeniem jest zmiana?”
Postać W altera White'a podążała nową trajektorią. Przekształcił się z protagonisty w antagonistę lub, jak to ujął Gilligan, z „Mr. Chips w Scarface.” (Pan Chips jest serdecznym, brytyjskim nauczycielem z powieści Goodbye, Mr. Chips. Scarface odnosi się do narkotykowego bossa w gangsterskim filmie Scarface.)
Telewizyjna formuła Gilligana okazała się skuteczna. Im więcej W alt się zmieniał i podejmował złe decyzje, tym wyższe oceny widzów. Według Entertainment Weekly ostatni odcinek sezonu 4 przyciągnął 1,9 miliona wyświetleń. Dwa lata później finał przyciągnął aż 10,3 miliona wyświetleń. Dorośli w wieku od 18 do 49 lat przyznali mu ocenę 5,2, czyli wyższą niż wszystkie inne seriale rozrywkowe tego wieczoru.
Jak "Ozark" wyrzeźbił sobie imię
Kiedy Ozark zadebiutował na Netflix w 2017 roku, fani byli już przygotowani na intensywny dramat kryminalny z potrójnym obowiązkiem Jasonem Batemanem. (Jest producentem wykonawczym, scenarzystą i głównym bohaterem serialu.) Chociaż jego założenie jest podobne do Breaking Bad, Ozark mocno skłania się do horroru; W pierwszym odcinku kilka postaci zostało zamordowanych i wepchniętych do beczek wypełnionych kwasem.
Ozark również wygląda zupełnie inaczej. Seria utrzymana w intensywnej, niebiesko-czarnej tonacji sprawia wrażenie nieubłaganie ciemnej.
Reżyser zdjęć, Ben Kutchins, wyjaśnił w wywiadzie dla Decider, dlaczego on i inni showrunnerzy zdecydowali się na korektę kolorystyczną każdej sceny.
„Myślę, że zarówno Jason Bateman, jak i ja chcieliśmy zrobić coś, co było unikalne dla Ozarka, co stworzyłoby wyrazisty wygląd” – powiedział Kutchins. „Od samego początku naprawdę [próbowaliśmy dokonywać śmiałych wyborów] i myślę, że wyróżniało się to w sposobie opowiadania historii, w sposobie, w jaki poprawiamy kolory odcinków, w sposobie poruszania kamerą i w sposobie, w jaki że kamera odnosi się do postaci.”
Podczas gdy w Ozark inny bohater robi złe rzeczy, Marty Byrde (Bateman) jest wyjątkowy. Jest prawdopodobnie mniej lubiany niż W alter White, ponieważ był już w biznesie kartelu narkotykowego, kiedy historia się zaczęła. Widzowie z początku nie rozumieli, dlaczego przeszedł na ciemną stronę, co utrudniało kontakt z nim.
W rezultacie Bateman musiał ciężej pracować, aby zdobyć atrakcyjność publiczności w pierwszym odcinku. W swoim otwierającym monologu przyjął chłodną i wyrachowaną postawę, ukazując inteligencję Marty'ego Byrde'a i głęboką potrzebę utrzymania rodziny. Walczył o życie i przekonał szefa kartelu narkotykowego, by go nie zabijał. Choć jego żona Wendy (Laura Linney) go zdradzała, Byrd nie miał ochoty zostawiać jej na śmierć. Udał się na krańce ziemi dla niej i swoich dzieci – nawet do Ozarków.
Dzięki wyjątkowym postaciom i odmiennemu spojrzeniu na świat kartelu narkotykowego, Ozark przyćmił inne thrillery. Jednak jak w przypadku każdego serialu telewizyjnego, stoi on na ramionach rewolucyjnych dramatów przed nim.
