Błyskotliwa kariera w showbiznesie Betty White trwała ponad osiem dekad. W 1953 roku została pierwszą kobietą w branży rozrywkowej, która pracowała zarówno przed kamerą, jak i za nią, realizując program Life with Elizabeth. Doprowadziło to do tego, że w 1955 roku została honorowym burmistrzem Hollywood. W 1983 roku White została pierwszą kobietą, która zdobyła nagrodę Daytime Emmy w kategorii Najlepszy gospodarz programu telewizyjnego za program NBC Just Men!
Ale White jest prawdopodobnie najbardziej znana ze swoich ról w przebojowych programach The Mary Tyler Moore Show i The Golden Girls. Rankiem 31 grudnia 2021 r. White zmarła we śnie w swoim domu w dzielnicy Brentwood w Los Angeles. Przyczyną śmierci okazał się później udar, który miała w Boże Narodzenie. Była trochę ponad dwa tygodnie przed swoimi setnymi urodzinami.
Przez całe swoje długie życie, White spotykała się z sukcesem i triumfem - ale także ze smutkiem i seksizmem.
Betty White chciała zostać strażniczką leśną
Dorastając w latach dwudziestych, White najpierw marzył o zostaniu strażnikiem leśnym. Ale niestety w tamtych czasach kobietom nie wolno było wykonywać tej pracy. Dopiero w 1978 roku kobiety mogły ubiegać się o stanowisko strażników leśnych, z broszurą z lat 50., w której stwierdzono, że służba leśna to wyłącznie męskie zajęcie”. Przez całe życie White była związana z naturą i zwierzętami.
W 2010 roku White w końcu dostała to, czego zawsze pragnęła po tym, jak szef służby leśnej USA Tom Tidwell przyznał jej honorowy tytuł. Pokornie przyznał również, że seksistowska dyskryminacja uniemożliwiła White'owi spełnienie jej ambicji.
„Przykro mi, że nie mogłeś do nas dołączyć wcześniej” – powiedział Tidwell podczas ceremonii w Kennedy Center for Performing Arts.„Sądząc po twojej znakomitej karierze, wniosłabyś cudowny wkład w naszą agencję i w sprawę ochrony przyrody w całych Stanach Zjednoczonych. Betty, jesteś wzorem dla małych dziewczynek – dla nas wszystkich – aby nigdy nie rezygnować z naszych marzeń”.
Pierwsze dwa małżeństwa Betty White były nieszczęśliwe
Betty White poznała Dicka Barkera podczas wolontariatu w American Women's Voluntary Services. Po ślubie z pilotem P-38 Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych w 1945 roku zamieszkali na jego fermie drobiu. Przeznaczony do jasnych świateł Hollywood, White był nieszczęśliwy. Chociaż później przeprowadzili się do Los Angeles, para rozwiodła się w ciągu roku. W 1947 roku White poślubił hollywoodzkiego agenta talentów Lane'a Allena. „Za drugim razem byłem głęboko zakochany, ale chciał, żebym wyszedł z show-biznesu – zerwanie umowy” – powiedział później White w wywiadzie. Rozwiedli się w 1949 roku.
14 czerwca 1963 r. White poślubiła prezenterkę telewizyjną i osobowość Allena Luddena, miłość jej życia. Poznali się w jego teleturnieju Hasło jako gość celebrytów w 1961 roku. Chociaż nie mieli razem dzieci, White była macochą trójki dzieci Luddena. Ludden zmarł na raka żołądka 9 czerwca 1981 roku w Los Angeles. White pozostał samotny aż do jej śmierci. Zapytana o powód tego w wywiadzie z Larrym Kingiem, odpowiedziała, mówiąc: „Kiedy miałeś to, co najlepsze, kto potrzebuje reszty?”
Trudny związek Betty White z Beą Arthur
White przyznała, że czasami miała trudne relacje ze swoją koleżanką z Golden Girls, Beą Arthur, na planie i poza nim. White wyznał, że Artur „nie przepadał za nią” i uznał ją za „ból w szyi”.
„To było moje pozytywne nastawienie – i to czasami doprowadzało Beę do wściekłości. Czasami, gdybym był szczęśliwy, byłaby wściekła” – powiedział White w programie The Joy Behar Show w 2011 roku. Pomimo dzielących ich różnic, White i Arthur mieli dla siebie wielki wzajemny szacunek. White była ostatnią Złotą Dziewczynką, która odeszła i była zdruzgotana śmiercią Artura w 2009 roku. „Wiedziałem, że to będzie bolało, po prostu nie wiedziałem, że będzie bolało tak bardzo”, powiedziała ikona telewizji w oświadczeniu.
Betty White przegrała show z powodu rasizmu
Kiedy Betty White była po trzydziestce, dostała swój własny, zatytułowany program odmiany. Jako gospodarz i producent White zatrudnił do występu młodego czarnego stepującego tancerza Arthura Duncana. W dzisiejszych czasach nie byłoby to postrzegane jako żadna wielka sprawa. Ale to był rok 1954, a nierówności rasowe wciąż były powszechne. W wieku 21 lat Duncan w końcu dostał swój wielki przełom w ogólnokrajowym programie telewizyjnym. Ale rasistowscy widzowie byli wściekli, że znakomita tancerka dostała szansę. Ale białe nie chciały się wycofać.
Duncan opowiedział o skandalu w filmie dokumentalnym z 2018 roku Betty White: Pierwsza Dama Telewizji. „Pierwszy program telewizyjny, w jakim kiedykolwiek byłem, i przypisuję Betty White naprawdę dobry początek w showbiznesie, w telewizji” – powiedział.„A na całym południu było całe to zamieszanie.”
White również zapamiętał ten incydent i opowiedział o nim w filmie dokumentalnym. „Chcieli zdjąć nasz pokaz z powietrza, jeśli nie pozbędziemy się Arthura, ponieważ był Czarnym. Powiedziałem: „Przepraszam, ale wiesz, on zostaje”. White przypomniał sobie, wyzywająco mówiąc producentom. „Żyj z tym”. Program został ostatecznie odwołany po 14 odcinkach.
