Od czasu do czasu pisze się historię, a w niektórych przypadkach przekształca się w adaptację filmową, a ta historia nie tylko dotyczy uchwycenia elementów ludzkiego połączenia i dotyka części duszy w takim sposób, który jest tak doskonały, że trudno go powtórzyć. Cameron Crowe doskonale zdaje sobie sprawę z tych uczuć, ponieważ wyprodukował wiele kinowych dzieł sztuki nastawionych na uchwycenie niesamowicie pięknego okresu dorastania, przywiązując wielką wagę do przetłumaczenia każdego aspektu dzieciństwa i lat młodzieńczych, które wszystkie miały ogromny oddźwięk w filmie publiczności przez całą swoją karierę.
Jedna z najbardziej godnych uwagi prac Crowe, która oddaje wszystkie wyżej wymienione uczucia i wiele więcej, obchodzi w tym roku 20. rocznicę powstania.„Prawie sławne” jest opowieścią o znalezieniu w swoim życiu jedynej rzeczy, która nieustannie popycha cię do przodu, elementu tak silnego połączenia między tobą a tą rzeczą do tego stopnia, że twoje życie nigdy nie będzie takie samo. Prawie sławny jest list miłosny Crowe'a do jego głębokiego romansu z muzyką, utrwalonego, gdy był nastolatkiem we wczesnych latach 70., „pół-autobiograficzna” relacja z jego czasów jako dziennikarza muzycznego w Rolling Stone, podczas dyskusyjnego „rozkwitu” publikacji pośród owocnego okresu rock and rolla.
Główny bohater William Miller jest przedwcześnie rozwiniętym dzieckiem, które ma niezwykle bliski związek ze swoją matką Elaine, graną przez Frances McDormand. William jest oczkiem w głowie jego matki, a ona zrobi absolutnie wszystko, aby uchronić go przed myślą o zbyt szybkim dorastaniu, nawet jeśli jej definicja „zbyt szybkiego” jest znacznie wolniejsza niż u kogokolwiek innego. Siostra Williama, Anita, grana przez Zooey Deschanel w jednej ze swoich wczesnych ról, wie, że William będzie potrzebował dodatkowego bodźca, aby znaleźć swoją prawdziwą tożsamość, ponieważ będzie musiał ciężko pracować, aby oderwać się od czujnego oka matki.
Pożegnalnym prezentem Anity dla brata przed wyruszeniem w osobistą podróż do odkrywania siebie jest stos płyt winylowych z jej osobistej kolekcji. Każda płyta, podstawa rock and rolla późnych lat 60., została starannie dobrana przez Anitę, wiedząc, że każdy tytuł będzie miał wpływ na zamiłowanie Williama do muzyki i rozwoju osobistego. Po tym, jak młody William w zachwycie przegląda płyty, film przesuwa się do przodu o kilka lat, ukazując nastoletniego Williama, obecnie profesjonalnego dziennikarza muzycznego, spotykającego jednego ze swoich rock and rollowych bohaterów, Lestera Bangsa, sportretowanego w amfiteatrze niezwykle przejmujący występ nieżyjącego już Phillipa Seymour-Hoffmana, próbującego wybrać jego mózg. Już na początku ich spotkania widać, że Lester i William są utkani z tego samego materiału; dwóch niefajnych geeków rock and rolla, których wiecznie zachwyca dreszcz muzyki, nic więcej i nic mniej.
To wszystko dzieje się nawet dwie dekady później
W Prawie sławnym jest wiele scen, które ilustrują poczucie koleżeństwa wśród obsady, ale w szczególności jedna scena jest w stanie uchwycić magię idealnie przełożoną ze scenariusza Crowe'a na duży ekran; kultowa scena z ukochanym klasykiem Tiny Dancer Eltona Johna. Stillwater, zespół, który William ma za zadanie profilować dla Rolling Stone, jest w trasie, wszyscy członkowie są wyczerpani i skłóceni ze sobą, i nagle, gdy piosenka gra przez radio w autobusie, wybucha radosne śpiewanie. Każda osoba w autobusie nagle przypomina sobie euforię, jaką wywołuje muzyka, a ich towarzystwo przynosi im nawzajem.
Poczucie wspólnoty Stillwater czuło się razem, a osobiste poczucie świadomości Williama, że jest wśród „swoich ludzi”, przekłada się silnie na obsadę i ekipę w prawdziwym życiu, o czym świadczy niedawny zjazd zorganizowany z okazji 20. rocznicy filmu, przez Rolling Stone. Kate Hudson, Billy Crudup i Patrick Fugit wraz z Cameronem Crowe wspominali sukces filmu. W trakcie całego wywiadu jest niezwykle widoczne, jak bardzo zrobienie tego filmu oznaczało dla wszystkich zaangażowanych i jak bardzo film był instrumentalny dla każdej z ich karier.
Ogromne poczucie serca, podobnie jak wiele poprzednich dzieł Crowe'a, pozostaje widoczne dwadzieścia lat po wydaniu „Prawie sławnych”; uczucie miłości obecne w każdym elemencie filmowej opowieści to rzadkość. Często historie o dojrzewaniu, zwłaszcza historie z pewnej epoki, mogą stracić poczucie ponadczasowego uroku lub elementów, z którymi można się utożsamiać. Czyste poczucie uwielbienia Williama dla rock and rolla i jego przybranej rodziny w bańce Stillwater, jest widoczne w całym filmie i było cechą, którą obsada i ekipa byli zdeterminowani zachować dla młodego Patricka Fugita za kulisami; W momencie kręcenia filmu Fugit miał zaledwie piętnaście lat!
Zjednoczone poczucie więzi widoczne na ekranie w całym filmie, oczywiście przetłumaczone dla widzów po premierze filmu Prawie sławny we wrześniu 2000 roku, czyniąc film kultowym klasykiem, ale jest jedna godna uwagi nazwa, która uznała ten film za szczególnie ujmujący: Elton John odnalazł odnowione poczucie miłości, wykonując na żywo swój hit Tiny Dancer na żywo po premierze filmu. Cameron Crowe ujawnił w okrągłym stole Rolling Stone Eltona „Zawsze kochałem [Tiny Dancer]” i wykrzyknął do Crowe: „Zrozumiesz tę piosenkę!”
Penny Lane, grana przez Kate Hudson, pochyla się do Williama podczas sceny z Tiny Dancer i odpowiada „Jesteś w domu” na jego zmartwione myśli związane z koniecznością powrotu do domu z trasy. Prosta, ale przejmująca odpowiedź Penny Lane doskonale odwołuje się do nastroju Prawie Sławnego przez cały czas; „Rzecz”, która sprawia, że się poruszasz, może popchnąć Cię w radosną niewiadomą i zawsze łączyć Cię z osobą, którą masz być, i przybliżać Cię do tych, których kochasz. To wszystko się dzieje!
