W ciągu dziesięcioleci, odkąd filmy kinowe przyjęły kolorowy film jako standard branżowy, wyprodukowano i wydano niewiele filmów z całkowicie monochromatyczną paletą. Niektóre filmy, takie jak Casino Royale, Sin City i Memento, wykorzystywały czarno-białe sekwencje, aby odróżnić przeszłość od teraźniejszości, a najnowszy film Wesa Andersona, The French Dispatch, wykorzystuje czarno-białe jako styl jednego z filmów, wraz z indywidualnymi winietami. animacja i przesycony kolor, tworząc różne historie w filmie.
Inni filmowcy decydują się na filmowanie w całości w czerni i bieli ze względów budżetowych i wyborów stylistycznych. Alfred Hitchcock słynie z czarno-białego filmu „Psycha” po kilku latach używania koloru, aby obniżyć koszty filmu i zmniejszyć potencjalny horror kultowej sceny pod prysznicem. Steven Spielberg jechał głównie czarno-białym materiałem filmowym, zdobywając nagrodę dla najlepszego filmu Oscara z Listą Schindlera z 1993 roku. „Holokaust był życiem bez światła” – powiedział Spielberg. „Dla mnie symbolem życia jest kolor. Dlatego film o Holokauście musi być czarno-biały.”
Niespełna dwie dekady później „Artysta”, nakręcony wyłącznie w czerni i bieli, nawiązujący do studia filmów niemych z 1927 r., w którym toczy się historia, stał się pierwszym wyłącznie czarno-białym filmem, który wygrał od 1961 r. w kategorii Najlepszy Film. W ciągu ostatnich kilku lat Netflix wypuszczał coraz bardziej szanowane przez krytyków filmy czarno-białe, w tym Passing, który właśnie ukazał się na gigantycznym streamingu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, dlaczego sześciu współczesnych filmowców zdecydowało się nakręcić swoje najnowsze filmy w czerni i bieli.
6 'Pasowanie'
Passing, który pojawił się na Netflix w listopadzie 2021 r., to najnowsza produkcja Netflixa, którą kręcono w całości w czerni i bieli. Film, w którym występują Tessa Thompson, Ruth Negga i Alexander Skarsgård, opowiada historię Irene i Clare, dwóch czarnych amerykańskich przyjaciółek z dzieciństwa, które ponownie spotykają się po przypadkowym spotkaniu jako dorośli, by odkryć, że prowadzą zupełnie inne życie. Podczas gdy Irene prowadzi autentyczne, choć nieco ograniczone, życie jako czarna kobieta poślubiona dumnie czarnemu mężczyźnie, jaśniejszy odcień skóry Clare pozwala jej uchodzić za białą. Jest żoną rasistowskiego białego mężczyzny i prowadzi nieautentyczne życie udając białą kobietę.
Reżyser Rebecca Hall zdecydowała się na filmowanie w czerni i bieli, aby podkreślić kontrast między dwiema kobietami. „Czarno-białe zawsze nie podlegało dla mnie negocjacjom” – powiedział Hall dla Datebook. „To film o kategoriach i obsesji na punkcie wpasowania wszystkich do pojemników lub pojemników, do których wszyscy inni również Cię wkładają. Ironia czarno-białych filmów polega na tym, że są szare, nigdy nie ma w tym nic czarnego ani białego”. Praca z monochromatyczną paletą pozwoliła jej „bawić się stanami oświetlenia i ekspozycją, a nie makijażem, ale rób to z prześwietlonymi pokojami, białymi ścianami i białymi strojami."
5 „Romowie”
2018 Roma może być uważany za prekursora obecnej listy czarno-białych filmów Netflix. Wyreżyserowany przez wielokrotnie nagradzanego filmowca Alfonso Cuarona (Harry Potter i więzień Azkabanu, Gravity) Roma została nakręcona w kolorze (i przekonwertowana na czarno-biały w postprodukcji), aby określić, co będzie jaśniejsze, a co ciemniejsze, aby stworzyć wygląd, który naśladowałby to, co naprawdę widziałaby osoba. Cuarón zdecydował się zaprezentować film, luźno oparty na swoim dzieciństwie, w czerni i bieli, aby pokazać, jak większość tego, co widzi widzowie, pochodzi z jego pamięci, przywołując czas z przeszłości.
Oryginał Netflix miał ograniczony nakład kinowy, aby mógł kwalifikować się do nagród, zanim zadebiutował na streamerze. Jego ograniczona seria kinowa okazała się tego warta, ponieważ film został nominowany do 10 Oscarów, ostatecznie zdobywając trzy, w tym najlepsze zdjęcia.
4 „Latarnia morska”
W swoim filmie The Lighthouse z 2019 roku reżyser Robert Eggers zdecydował się na użycie czarno-białego filmu zamiast cyfrowego koloru, aby wyrazić ponury świat, który tworzył. Akcja The Lighthouse, osadzona na odległej wyspie, gra Willema Dafoe i Roberta Pattinsona jako dwóch latarników, którzy popadają w szaleństwo, gdy burza pozostawia ich w miejscu pracy. Czerń i biel pomagają zobrazować niepokojącą rzeczywistość sytuacji bohaterów. „To, że jest czarno-białe, komunikuje nędzę świata”, powiedział Eggers podcast ReelBlend. „[To] pomaga chrupiącej, zakurzonej, zardzewiałej, stęchłej atmosferze filmu. I komunikuje ponury i surowy styl życia i tę wyspę znacznie lepiej, niż gdybyśmy kręcili cyfrowo w kolorze”.
3 'Mężczyzna'
Obywatel Kane jest często cytowany jako najlepszy film wszechczasów, a w 2020 roku David Fincher nakręcił Mank, kronikę procesu pisania współscenarzysty Kane'a, Hermana J. Mankiewicza. W przeciwieństwie do Eggersa z The Lighthouse, Fincher nakręcił Manka cyfrowo w czerni i bieli, aby uzyskać spójny wygląd, a czarno-biały został wybrany, aby „zbliżyć wygląd filmu nakręconego w czasach Kane'a w 1940 roku”. Podobnie jak Roma, oryginał Netflix miał ograniczoną dostępność do nagród, które się opłaciły, a film otrzymał również 10 nominacji do Oscara i wygrał dwie, w tym najlepsze zdjęcia.
2 'Malcolm i Marie'
Malcolm and Marie, który szczyci się tytułem pierwszej hollywoodzkiej produkcji, która została napisana, sfinansowana i wyprodukowana podczas pandemii COVID-19, wykorzystała czarno-biały film z zupełnie innego powodu. Gwiazda Zendaya powiedziała, że głównym powodem artystycznego wyboru było „odzyskanie” dla czarnych aktorów piękna epoki Hollywood.
"Poza tym, że jest po prostu ładna, jest piękna, dodaje jej ponadczasowości, ale też… myślano też o odzyskaniu narracji o czarno-białych Hollywood i czarnych aktorach, którzy naprawdę mają w tym swój moment czas ", powiedziała Good Morning America. „Nie byliśmy tak obecni w erze czarno-białej, wielu filmowców już to zrobiło, wielu czarnoskórych filmowców, więc niekoniecznie jest to nowy pomysł, ale chcieliśmy oddać hołd tamtej epoce i odzyskać to piękno i elegancja z tymi dwoma czarnymi aktorami. Podobnie jak inne oryginalne produkcje Netflix, film otrzymał ograniczony pokaz kinowy przed premierą na gigantycznym streamingu.
1 „Wersja 40-letnia”
Autor zdjęć do 40-letniej wersji, Eric Branco, czuł, że w swojej pracy zbyt mocno polegał na kolorze, aby „przyciągnąć wzrok”. Postanowił skupić się na rysowaniu oka tylko za pomocą kontrastu, więc załadował swój aparat czarno-białym filmem i przez rok uczył się filmowania czarno-białego. Kiedy otrzymał scenariusz do rapowej wersji Radhy Blank, 40-letniej wersji, idealnie pasował. Jeśli chodzi o Blank, miała już własne powody, by fotografować w czerni i bieli. „Chciałam dać [bohaterom] rodzaj wyrafinowanego i bezbronnego traktowania” – powiedziała Variety. „Kultura hip-hopowa jest często przedstawiana jako nadmiernie zseksualizowana i wydaje mi się, że usunięcie koloru zmusza cię do zobaczenia pewnego poziomu człowieczeństwa”.
